polityka�ukacyjna Unii Europejskiej1

V.    WYCHOWANIE NOWOCZESNEGO EUROPEJCZYKA - obywatela

nowego typu, uwzględniające:

■    wychowanie dla pokoju i demokracji;

■    tolerancję dla odmienności prezentowanych przez innych ludzi, zgodnie z konwencją Praw Człowieka z 1948 roku;

■    upowszechnienie nauki języków obcych;

* budowę europejskiej sieci informacyjnej;

■    swobodny przepływ osób, dóbr i usług w obrębie krajów członkowskich i ich wspólnego rynku.

VI.    PROMOWANIE EUROPEJSKIEGO WYMIARU EDUKACJI, SPRZYJAJĄCEGO:

■    wzmocnieniu u młodzieży poczucia tożsamości europejskiej;

■    zrozumieniu wartości cywilizacji „starego kontynentu”;

■    traktowaniu pełniejszej wiedzy o „innych”, jako podstawy własnego rozwoju;

■    przygotowaniu młodzieży do uczestnictwa w przeobrażeniach społeczno-gospodarczych krajów członkowskich Unii;

■    uświadamianiu korzyści, jakie przynosi unijny dobrowolny związek wolnych narodów (obywatelskich);

■    uświadamianiu wyzwań, jakie niesie ze sobą uczestnictwo we wspólnocie unijnej;

■    kształtowaniu pluralistycznego i interkulturowego modelu kształcenia, zawierającego treści interdyscyplinarne.

VII.    ZAPEWNIANIE SUWERENNOŚCI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

w określaniu własnej polityki edukacyjnej i zachowywaniu specyficznych

cech systemu edukacyjnego, dotyczącej:

■    struktury szkolnictwa;

■    preferencji dla szkolnictwa ogólnego i zawodowego;

■    zróżnicowania treści nauczania poszczególnych przedmiotów;

■    orientacji szkolnej i dostępu do wyższych uczelni.