75
Inną prostokreślną powierzchnią stopnia drugiego, także stosowaną w technice, jest paraboloida hiperboliczna.
Powierzchnię tę, rozpiętą nad prostokątem ABCD, pokazano na „przestrzennym” szkicu (rys. 71 a) oraz odwzorowano na rys. 71 b.
Paraboloida hiperboliczna jest tworzona przez ruch prostej t (na rys. 71 to tylko odcinek BQ prostej), która przesuwa się po dwóch skośnych odcinkach prostych BP i QD. W kolejnych położeniach tworząca t pozostaje równoległa do płaszczyzn czołowych BCQ i ADP. Prostokreślność tej powierzchni jest jej zaletą, bowiem ułatwia deskowanie tak ukształtowanej powłoki żelbetowej (podobnie jak to było w przypadku hiperboloidy jednopowłokowej).
Przykładem wykorzystania paraboloidy hiperbolicznej w budownictwie jest przekrycie katowickiego dworca PKP (rys. 73). W każdym z jego czworokątnych „grzybów” tworzących zadaszenie hali zastosowano po cztery płaty żelbetowej powłoki o tym kształcie. Na spodzie „grzybów” widać odciśnięte ślady deskowania.
Rys. 71