Rzuty mongea141

84

Przekrojem jest elipsa, której rzut pionowy jest odcinkiem prostej A"B", a rzut poziomy zjednoczył się z okręgiem kierującym. Średnice sprzężone elipsy przekroju AB i CD skonstruowano tak samo jak dla przekroju walca nieobro-towego, czyli wychodząc ze średnic sprzężonych okręgu kierującego.

Na rys. 79 rozwinięto fragment powierzchni zawarty pomiędzy okręgiem kierującym a elipsą przekroju. Tak jak poprzednio, dokonano podziału okręgu punktami 1,2,3..... na 12 równych części i z punktów podziałowych wyprowa

dzono 12 odcinków tworzących powierzchni. Toczenie umownego graniasto-słupa wpisanego w powierzchnię odbywa się tak samo jak dla walca nieobro-towego. Z jedną ważną różnicą!

Linia przekształcona okręgu kierującego walca obrotowego (dolna krawędź rozwinięcia pobocznicy 1,2,3,4,...) jest tutaj linią prostą, prostopadłą do tworzących, a nie krzywą jak w walcu nieobrotowym. Nie można więc na rozwinięciu odkładać odległości 0-1, 1-2, ... odmierzonych jako cięciwy łuków okręgu kierującego, bo długości cięciw łuków okręgu nie są równe długościom samych łuków.

Przekształcenie okręgu kierującego w linię prostą rozwinięcia wymaga zatem dokładniejszego odmierzenia długości okręgu na rozwinięciu. Znając promień okręgu r, można ze znanego wzoru obliczyć jego przybliżoną długość.