scs61

I

Umy oknem H ■ obok H np. jmiti 19BRH I H 1B§ I R9 SB I R (o innyvh głupich */• lob. § 16, *, 1. 2)'.

17) -j- nriędiy satunRbwkami (intcrwukalłczncj) ulega osłabieniu i ginie, natomiast umofkwki biegają upodobnieniu i ściągnięciu, por. rije > aa * a, uje > w« > mm > > u, > W ;> I iip (uh. § 16, a, 6. lim pnyklady).

13) Piet wolne grupy spółgłosek * j znikły. tan. j po spalaializowaniu danej spółgłoski w zasadzie zaginęła. np, •*»& >    •"«*/» > maif,

•wtija > tvttta, > meitta, volja > wffl, aemja > tmfa lub aemo Stp. (lob.

grupy * /, § 16, h).

l«l) .1.1 > a, er > f dwie samogłoski jednakowo nic przedzielono j ulegają też ściągnięciu. przv czym dwie krótkie dają jedną długą, np.: glagolaafe > glagaltile, JłlaaSe s MM* itp. (mb. § 21. b. 7); 'nr r«» > uhm*. •** ni > nfsi itp. (*ob. §§ 26. 11 i 32, a. 5).

?U) ht > ff > fi — proces upodobnienia i .ściągnięcia grupy samogłoskowej Ili.: pm-dzit-lmu-j j_t ,./,//«te > rnIMe > t<», Mifr ? Ufie > Ule lip. (por.

S 21. b, 7).

Ćwiczenie 13

1. Tekst:

Saw. Mt wi:(?9) pcvc ri. ikcau c* mmouuiama eciv w iie ci»&mp<vam ci» mno* pkCTAVAGTb. Mar.j,XIX:(l6)T1»rA& HC flptAACTW-HMfa. AA M flpOrrbMtflU OHM we noGM-bwe mca o’P»ca. Zocjr. [J.iv:(7) npMAe wcma orb CAMApiiHb novpm B0A1J Zogr. Lk.vil: (15) M CtAC Mp^TBW M NAVAT*b rATM.

1. Scharakteryzować najważniejsze allcrnacjc wokaliczne rdzenno, tzw. apofonię: jakościową i ilościową.

3. Wskazać na zmiany morfologiczne i semantyczne związane z apofonią.

•1. Wskazać na przykładzie fleksji altcrnacjc nierdzenne, tzn. w końcówkach, związane ze zmianami w wygłosie tematu, nieraz równego także rdzeniowi.

5. I'iulać altcrnacjc wokaliczne nowsze, nicapofoniczne, przede wszystkim zmiany jerowe.

(•. Wymienić ważniejsze allcrnacjc spółgłoskowe — w morfcmach rdzennych » pobocznych (sufiksach, końcówkach flekayjnych).

7. Porównać wybrane przykłady alternacji z odpowiednimi przykładami z języka polskiego i rosyjskiego.

Uwaga: za punkt wyjścia powyższych ćwiczeń (2 - 7) mogą posłużyć następujące formy w tekście:

rei*, por. oboczne rdzenie i tematy: rfh-, rti-e-, rfk-, ric-, rt*-, rok-, rell- ^ *reh-l r/i- « •rłkt-, r(-y_r Ą *rtk-y_r\ wyszukać odpowiednie formy;

‘ Mołju tu włknzai ii* iMne oboczności »lowloft»VI«, np. Imlg. az, ntne. jaz, »)«, jatr. (w po«oitalycli itzykicli ta), pul. Adam. anioł wobec Rwmowego Jadam, janiol, rot. u U, «», ut obok jii z (InwneiRO >nf w«łwe poi. jut Rp.

tMrajg, por. rdzenie $*>-, WT_f bor-, bor-; podać formy;!

rasla/ajrtb, por. oboc ne poalacie: ta/-, to/-, tok-, uh-, uf., tu-; podać formy;

propyl*, propgtg, pt r.: psu-. pg-, pin-, potu; podać fornlj);

pojtmtlr < pojhmt.1t, v/tg, por. w#i- < ⁹vh po/ritb — łup. od /ło tfilt, por. mht rfM przykłady;

mnltiy «= m[tvy, por nn/gtb, por. «f<-, łft.łł-W związku z altom (zc alowotwórstwa i flek 8. Objaśnić inne por

Sav. M(. XII, 29: i i

ml byt i, jtsmh, zamiastl {•nago, -ego). Forma tg (1 |mr. w (ym samym trkśl

Mi por. fim-, jg-, jim-, jem-; podać formy; i-, ord-, vnd-; podać przykłady fornł;

Mli, p«|r. trip- < */erp-, /fp.\ podać formy;

*sła-t-, sgd- < *se-n-d- (infikn jiioiiowy), sad-;. podać

ttifl-, mri- < *mer-, tnbf-, mir-, mor-, mar-; podać formy; Am-; podać przykłady.

jjimi warto powtórzyć wiadomości z jfonetyki I morfologii >jI, głównie rzeczowników, przymiotników i czasowników), nitałc fprmy wyrazowe, np.:

•gjt tej*) — re*dka forma N eg. tn. part. praes. act. gnlarncgn syji (tyji) ■ • odmiana złożona; O. sg. sęltajrgo >człożona) lub sgji (złożona) jest analogiczna do form z -ę, jię nbi/ajęji;    ¹ i

podać inne formy.

Zogr. Lk. VII, 1S: tktfgU

Mar. J. XIX, 16: pr Jasty-iim = prłdatih-jimt; tu -y < -» przed nagłosem z j-w następnym wyrazie; f inna apr. sygm. I prłdastb — 3. sg^z zakończeniem -tft;

3. sg. apr. sygm. I z dodaniem końcówki -Ił.

: KCjNWP.nSATORlUM XIV jj.

§ W

iWybrane zagadnienia ze składni yicniej i uzupełnienie wiadomości)

a. Uwagi wstępne

* .1 I

wiele wspólnych cech od szereg ^właściwości archą wanc 53 na składnią oryg Na zagadnienia skt rozdziałach dotyczących

‘ W zakresie składni jt ŚVk' ^sc4 zachowuje, podobnie jak irjiie języki słowiańskie, icdzkzonych z doby ps. Ponadto jednak język ten posiada ęjmjchj.w pewnym zakresie spccjałpe konstrukcje wzoro-nalów greckich, choć nje_ w sposób niewolniczy/¹ dniowe wskazywaliśmy niejednokrotnie w poprzednich fleksji rzeczownika, zaimka, przymiotnika, liczebnika, Iczasownika oraz części 1 owy nieodmiennych (por. §§ 9- 10, . 13 -15, 23 - 25, 27). Uzupełniając i systematy :i jąc td wiadomości, postaramy się tutaj zebrać konstrukcje najbardziej charaktcryaty Jnc dli języka scs., osobliwe, archaiczne i różniące się od od powiadający cli im kon tWjilw pozostałych językach słowiańskich.

(^“b. Składni) zgody według znaczenia w związku głównym JP

Trzeba tu zwrócić uw Igę na pewne odchylenia od formalny-gra mitycznej składni Zgody w związku podmit tu z orzeczeniem. Otóż orzemy^

₍ob_pcz.nie do formy l.po Jprzy podmiocie, prażonym tri

117