V__
ZAHAWY SiiOWtiT
Nauczycielka turla piłkę do dzieci, które mają odpowiadać.
2. Zabawa w rymowanki. Szukamy takich słów, które się rymują.
Nauczycielka:
Dziecko, które otrzymało piłkę:
O
Nauczycielka turla piłkę:
Jan
mur
guzik
lale
Jurek
Dziecko, które otrzymało piłkę:
dzban
sznur
bucik
krasnale
ogórek
o
Był mały Janek | |
i duży... |
Jan |
Był mały dzbanek | |
i duży... |
dzban |
Był krótki sznurek | |
i długi... |
sznur |
Był mały murek | |
i wielki... |
mur |
Był mały bucik | |
i duży... |
but |
Nie tylko dorośli, ale także dzieci lubią bawić się słowami. Małe dzieci robią to mimochodem, tworząc neologizmy, kiedy uczą się mówić. Ale i później robią to z przyjemnością. Zabaw takich można wymyślić wiele.
Do ich tworzenia może dzieci zainspirować znana wszystkim zabawa „zimno - ciepło”. Jedno lub kilkoro dzieci szuka ukrytego przedmiotu. Nauczycielka kieruje poszukiwaniami, mówiąc: „ciepło”, kiedy dziecko zbliża się do ukrytego przedmiotu, lub „zimno”, jeśli się od niego oddala. Zamiast wyrazów „zimno” i „ciepło” można powiedzieć np. blisko i daleko lub w innych sytuacjach mało - dużo, słodko - kwaśno. Jeśli będą to przymiotniki, np. mały - duży, gruby - chudy, długi - krótki, dzieci mogą mimiką, gestem, całym ciałem przedstawić przeciwieństwa. Bardzo chętnie je wymyślają, jeśli dorosły poda pierwszy wyraz.
51
Wychowanie Przedszkolne 1/2002