wykłady z polskiej składni4

152 Bibliografia

Huszcza R., 1991, Smutek topików (Problem definicji podstawowych pojęć tema-tyczno-rematycznej struktury zdania) (w:) Prace z językoznawstwa ogólnego i kontrastywnego, red. J. Sambor, Warszawa.

Jadacka H., 1994, Próba określenia normy składniowej dotyczącej użycia równoważników imiesłowowych na ,,-ąc" (w:) Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku, red. K. Handke, M. Dalewska-Greń, Warszawa.

Jędrzejko E., 1987, Semantyka i składnia polskich czasowników deontycznych, Wrocław.

Judycka I. i in., 1971, Polska terminologia składniowa (w:) Problemy składni polskiej, red. A. M. Lewicki, Warszawa.

Kallas K„ 1967, O zdaniach „Noc." „Cisza." „Mgła.", Zeszyty Naukowe UMK 25, Toruń.

Kallas K., 1974, Formalnogramatyczna klasyfikacja zdań pojedynczych dzisiejszej polszczyzny pisanej. Warszawa.

Kallas K., 1980, Grupy opozycyjne we współczesnym języku polskim, Toruń.

Kallas K., 1988, Syntaktyczna charakterystyka spójników „ale” i „lecz" oraz spójników zawierających segment „ale" lub „lecz", Polonica XIII.

Kallas K., 1989, Polskie konstrukcje współrzędne jednorodne leksykalnie (w:) Studia z polskiej leksykografii współczesnej 3, red. Z. Saloni, Białystok.

Kallas K., 1993, Składnia współczesnych polskich konstrukcji współrzędnych, Toruń.

Karolak S., 1984, Składnia wyrażeń predykatywnych (w:) Gramatyka współczes-nego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa.

Karolak S., 1993, Zdanie elementarne (w:) Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław.

Klebanowska B., 1979, Czasy i tryby w zdaniach przyczynowych. Polonica V.

Klebanowska B., 1982, Wyrażenia przyczynowe z rzeczownikami abstrakcyjnymi we współczesnej polszczy tnie. Warszawa.

Klebanowska B.. 1988, Spójnikowe i bezspójnikowe konstrukcje celowe, BPTJ 41.

Klemensiewicz Z., 1937, Składnia opisowa współczesnej polszczyzny kulturalnej, Kraków.

Klemensiewicz Z., 1948, Skupienia czyli syntaktyczne grupy wyrazowe, Kraków.

Klemensiewicz Z., 1963, O wytycznych definicji zdania uwagi przyczynkowe (przedruk w:) Problemy składni polskiej, red. A. M. Lewicki, Warszawa 1971.

Klemensiewicz Z., 1967, Studia syntaktyczne, cz. I, Wrocław.

Klemensiewicz Z., 1969, Zarys składni polskiej (tzw. Składnia), Warszawa.

Koneczna H., 1958, Funkcje zdań jednoczłonowych i dwuczłonowych w języku polskim, (przedruk w:) Problemy składni polskiej, red. A. M. Lewicki, Warszawa 1971.

Kopcińska D., 1995, Czy słowo „z" może pełnić taką samą funkcję jak słowo „i"? (w:) Wyrażenia funkcyjne w systemie i tekście, red. M. Grochowski, Toruń.

Kosyl C„ 1993, Chrematonimy (w:) Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, red. J. Bartmiński, Wrocław.

Kozarzewska E„ 1990, Czasowniki mówienia we współczesnym języku polskim. Warszawa.

Krasnowolski A., 1897, Systematyczna składnia języka polskiego. Warszawa.

Kuryłowicz J., 1948, Podstawowe struktury języka: grupa i zdanie (tłum. poi. w:) Problemy składni polskiej, red. A.M. Lewicki, Warszawa 1971.

Laskowska T., 1988, Kwalifikacja gramatyczna czasowników niewłaściwych w polskiej leksykografii współczesnej (w:) Studia z polskiej leksykografii współczesnej 2, red. Z. Saloni, Wrocław.

Lewicki A., Pajdzińska A., Rejakowa B., 1987, Z zagadnień frazeologii. Problemy leksykograficzne, Warszawa.

Lyons J., 1984—1989. Semantyka, (. 1, 2. Warszawa.

Łojasiewicz A., 1992. Własności składniowe polskich spójników. Warszawa.

Mały słownik języka polskiego, 1969, red. S. Skorupka i in., Warszawa.

Martinet A., 1949, La double articulation linguisticpie (w:) Travaux du Cercie Linguistiąue de Copenhague 5.

Mathesius V., 1947, O tzw. aktualnym rozczłonkowaniu zdania (tłum. poi. w:) O spójności tekstu, red. M. R. Mayenowa, Wrocław 1971.

Mielczuk I. A„ 1974, Opyt tieorii lingwisńczeskich nwdielej, „Smysk-»Tiekst”, Moskwa.

Milewski T., 1952, Stanowisko składni w obrębie językoznawstwa, BPTJ 11 (przedruk w:) Problemy składni polskiej, Warszawa 1971.

Milewski T., 1969, Językoznawstwo, Warszawa.

Minsky M. L., 1975, Frame System Theory (w:) Theoretical Issues in NaturaI Language. Processing, eds. R. Schank, B. L. Nash-Webber, Cambridge, Mass.

Misz H., 1967, Opis grup syntaktycznych dzisiejszej polszczyzny pisanej, Bydgoszcz.

Mluvnice ćeśtiny, t. 3, 1987, red. F. DaneS, M. Grepl, Z. Hlavsa, Praha.

Niemczuk-Weiss E., 1992, Rzeczowniki niemotywowane o właściwościach walencyjnych (w:) Opisać słowa, red. A. Markowski. Warszawa.

O spójności tekstu, 1971, red. M. R. Mayenowa. Wrocław.

Oberlan E., 1978, Restryktywne zdania „który" we współczesnym języku polskim. Studia Gramatyczne II, Wrocław.

Ożóg K„ 1980, Pożegnania i powitania w języku mówionym mieszkańców Krakowa, Jęz. Pol. 60.

Ożóg K., 1991, Elementy metatekstowe ze składnikiem ‘mówię’ w polszczyźnie mówionej (w:) Funkcje języka i wypowiedzi. Język a Kultura 4, red. J. Bart-miński, R. Grzegorczykowa, Wrocław.

Paduczewa E., 1992. Wypowiedź i jej odniesienie do rzeczywistości, Warszawa.

Pisarek W., 1964, O języku stowarzyszonym, Jęz. Pol. 44.

Pisarkowa K., 1965, Predykatywność określeń w polskim zdaniu, Wrocław.

Pisarkowa K., 1974, O stosunkach między parataksą i hipotaksą. Na przykładzie polskich zdań przeciwstawnych i przyzwalających, Jęz. Pol. 54.

Pisarkowa K., 1975, Składnia rozmowy telefonicznej, Wrocław.

Pisarkowa K., 1978, Zdanie mówione a rola kontekstu (w:) Studia nad składnią polszczyzny mówionej, red. T. Skubalanka, Wrocław.

Podracki J., 1993, Słownik interpunkcyjny języka polskiego. Warszawa.

Polański K., 1966, Główne typy struktur zdaniowych w języku polskim (w:) Zeszyty Naukowe WSP w Katowicach, Prace Językoznawcze III, Katowice.

Polański K., 1967, Składnia zdania złożonego w języku gómołutyckim, Wrocław.

Polański K.. 1978, Zdanie złożone (w:) Encyklopedia wiedzy o języku polskim, red. S. Urbańczyk, Wrocław.