48164 wykłady z polskiej składni3
Bibliografia
Ajdukiewicz K., 1938, Zdania pytajne (przedruk w:) Język i poznanie, t. 1, Warszawa 1960.
Ampel T., 1975, Wypowiedzenia okolicznikowe profrazowe we współczesnym języku polskim, Rzeszów.
Andrejewicz U., 1989, O związkach składniowych wołacza w zdaniach współczesnej polszczyzny. Polonica XIII.
Bally Ch., 1944, Linguistiąue genćrale et linguistiąue franęaise, Paris.
Bańko M., 1988, O zdaniach z przyczyną logiczną i zdaniach z logicznym skutkiem, Prace Filologiczne 34.
Bartnicka B., 1982, Funkcje semantyczno-składniowe bezokolicznika we współczesnej polszczyźnie, Wrocław.
Bauer J., Grepl M., 1970, Skladba spisovnć ćestiny, Praha.
Bednarek A., 1989, Wykładniki leksykalne ekwiwalencji. Analiza semantyczna wyrażeń typu „czyli", Toruń.
Bednarek A., Grochowski M., 1993, Zadania z semantyki językoznawczej, Toruń.
Bellert I., 1971, Niektóre postawy modalne w interpretacji semantycznej wypowiedzeń (w:) Sesja Naukowa Międzynarodowej Komisji Budowy Gramatycznej Języków Słowiańskich, Wrocław.
Bellert 1., 1972, On the Logico-Semantic Structure of Utterances, Wrocław.
Bierwisch M., 1970, On Classifying Semanlic Features (w:) Progress in Lingui-stics, The Hague.
Bobrowski J., 1995, Gramatyka opisowa języka polskiego (Zarys modelu gene-ratywno-transformacyjnegó), Kielce.
Bogusławski A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka. Por. Jęz., z. 8.
Bogusławski A., 1977, Problems of the Thematic-Rhematic Structure of Sentences, Warszawa.
Bogusławski A., 1978, Jednostki języka a produkty językowe (w:) Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego, red. M. Szymczak, Warszawa.
Bogusławski A., Wawrzyńczyk J., 1994, Polszczyzna jaką znamy, Warszawa.
Bralczyk J„ 1978, O leksykalnych wyznacznikach prawdziwościowej oceny sądów, Katowice.
BUhler K., 1934, Sprachtheorie, Jena.
Buttler D., 1976, Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny, Warszawa.
Buttler D„ Kurkowska K., Satkiewicz H., 1971, Kultura języka polskiego, Warszawa.
Danielewiczowa M., 1991, Zdania pytajne o funkcji ekspresywnej (w:) Funkcje języka i wypowiedzi, Język a Kultura 4, red. J. Bartmiński, R. Grzegorczykowa, Wrocław.
Danielewiczowa M., 1993, Czy pytania rozstrzygnięcia są synonimiczne względem pytań dyzjunktywnych czy nie? (w:) Językoznawstwo synchroniczne i diachro-niczne, red. J. Sambor i in., Warszawa.
Dobrzyńska T., 1993, Tekst. Próba syntezy, Warszawa.
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, 1993, red. K. Polański, Wrocław.
Encyklopedia wiedzy o języku polskim, 1978, red. S. Urbańczyk, Wrocław.
Fillmore Ch.J., 1985, Frames and the Semantics of Understanding, Quademi di Semantica VI, 2.
Frankowska M., 1982, Grupy imienne z determinatorem koniecznym w języku polskim, Warszawa.
Godowska H., 1977, Interpretacja zdań typu: ,.p. o ile q”; „o ile p, o tyle q"; „p o tyle, o ile q"; „p o tyle, że q". Polonica III.
Gołąb Z., 1967, Próba klasyfikacji syntaktycznej czasowników polskich (na zasadzie konotacji), BPTJ 25.
Górny W., 1966, Składnia przytoczenia w języku polskim, Warszawa.
Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia (tzw. Gramatyka akademicka), 1984, red. Z. Topolińska, Warszawa.
Grochowski M., 1980, Pojęcie celu. Studia semantyczne, Wrocław.
Grochowski M., 1981, Problem rozróżniania znaczeń czasowników polisemicz-nych, Studia z filologii rosyjskiej i słowiańskiej 10.
Grochowski M., 1984, Składnia wyrażeń polipredykatywnych (Zarys problematyki) (w): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa.
Grochowski M., 1986, Polskie partykuły. Składnia, semantyka, leksykologia, Wrocław.
Grochowski M., 1989, Wprowadzenie do analizy syntaktycznej wykrzykników, Polonica XIII.
Grzegorczykowa R., 1972, Funkcje semantyczne tzw. zaimków nieokreślonych w języku polskim. Prace Filologiczne 22.
Grzegorczykowa R., 1975, Funkcje semantyczne i składniowe polskich przysłówków, Wrocław.
Grzegorczykowa R„ 1977, O pewnym typie zdań rozwijających, Por. Jęz., z. 4.
Grzegorczykowa R., 1990, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa.
Grzegorczykowa R., 1991, Rola języka w tworzeniu kultury umysłowej (w:) Język a Kultura 1, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław.
Huszcza R., 1983, O pewnych uniwersaliach w tematyczno-rematycznej strukturze zdania (w:) Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, E. Janus, Wrocław.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
wykłady z polskiej składni3 Bibliografia Ajdukiewicz K., 1938, Zdania pytajne (przedruk w:) Język i
wykłady z polskiej składni 4 12 Wprowadzenie do składni dowane zdania pojedyncze i zdania złożone (t
wykłady z polskiej składni0 24 Wprowadzenie do składni które wyrażają związki współrzędne między zd
wykłady z polskiej składni2 88 Wprowadzenie do problematyki zdania złożonego Wspomniane nowsze prop
wykłady z polskiej składni3 90 Wprowadzenie do problematyki zdania zlotonegi wokół wykładnika zespo
wykłady z polskiej składni4 92 Wprowadzenie do problematyki zdania złożonego ze zdań nie jest w rel
wykłady z polskiej składni5 94 Wprowadzenie do problematyki zdania złożonego B. ZS zostaje wstawion
wykłady z polskiej składni6 96 Wprowadzenie do problematyki zdania złożonego 3) Z
wykłady z polskiej składni7 98 Wprowadzenie do problematyki zdania złożonego Na zakończenie zestawm
wykłady z polskiej składni8 100 Zilania złożone parataktycznie do domu), zdania relatywne, będące o
wykłady z polskiej składni9 102 Zdania złożone parataktycznie 5) Wreszcie ostatni typ zdań współrzę
wykłady z polskiej składni0 104 Zdania złożone parataktycznie3. Zdania rozłączne (alternatywa) Zdan
wykłady z polskiej składni1 Rozdział XIZdania dopełniające (intensjonalne) Zdania dopełniające stan
wykłady z polskiej składni2 108 Zdania dopełniające (intensjonalne) znać się do czegoś (wyprzeć się
wykłady z polskiej składni3 110 Zdania dopełniające < intensjonalne I puszcza (uważa, twierdzi,
wykłady z polskiej składni4 112 Zdania dopełniające (inlensjonalne) 112 Zdania dopełniające (inlens
wykłady z polskiej składni5 114 Zdania dopełniające (intensjonalne) 4.1. Podstawowe spójniki to że.
wykłady z polskiej składni6 116 Zdania dopełniające (intensjonalne) 2) Zdania z n
więcej podobnych podstron