357
§ 4. Pochodne i różniczki wyższych rzędów
która na mocy 2) ma w przedziale <x0, x0 + h) pochodną
,, , fx(x,y0 + k)-fś(x,y0) <P(x) =-:-
i jest zatem ciągła. Wyrażenie W równe
i rf(x0 + h, y0 + k)-f(x0 + h,y0)
h L k
f(x0,y0 + k)-f(x0,y0) k
}
można za pomocą tej funkcji napisać w postaci
W =
<p{x0 + h)- <p(x0)
h
Ponieważ dla funkcji <p(x) w przedziale (x0, xQ+h) spełnione są wszystkie założenia twierdzenia Lagrange’a [112], możemy przekształcić wyrażenie W według wzoru Lagrange’a w sposób następujący:
W = <p'(x o + 9h) =
fx(xo + Oh, y0 + k)-/*'(x0 + Oh, y0) h
(O<0<1).
Korzystając z istnienia drugiej pochodnej /X"(x, y) zastosujemy wzór Lagrange’a, tym razem do funkcji fź(x0 + 6h, y) zmiennej y w przedziale (,y0,yo+k}- Ostatecznie otrzymamy
(3) W=f£x0+8h,y0 + d1k) (fi<0,0l<l).
Jednakże w wyrażeniu W zmienne x i y są równoprawne i tak samo hi k. Wobec tego można zamienić ich role w każdej parze i, wprowadzając funkcję pomocniczą
f(x0 + h, y)-f(x0, y)
za pomocą analogicznych rozumowań otrzymać
(4) W=f^(x0 + O2h,y0 + O3k) (0<02,03<l).
Z zestawienia zależności (3) i (4) otrzymujemy
/”Oo + 0h,yo + 01 k) =/"(x0 + 02h, yo + 03k).
Przejdźmy w tej równości do granicy przy h i k dążących do zera. Wobec tego, że czynniki 0, 6lt 02, 03 są ograniczone, argumenty z prawej i lewej strony dążą odpowiednio do x0, y0- Wówczas na mocy (3) otrzymamy ostatecznie
fźy(xo, Jo) =fix(xo, J>0) . cbdo.
Tak więc ciągłe pochodne mieszane /*" i są zawsze równe.