104365

^ A

^ A

TT Pili

Lvra

NOWE SPOSOBY WYPOWIADANIA SIĘ L1RYCZ.NBOO

„NOW N’ HOl'

Od samego początku [...] dominuje tu prostota słowa — oowiact* >    .    ..........    __.__,    .

rowy¹¹. — Cóż bo może być prostsze leksykalnie jak ten wiersz p_VttAv^e&° ' zniechęcenia do \udzi'. daleki od erwuz.ya/rrwi y^riłnwc\gy^ złożony z krótkiego wy krzyku i jeszcze krótszej odpowiedzi-. ..Precz z^Tdomackiej. Nosi wszakże wyraźne ślady \ey samey reki. k\ora naprana oczu! — Posłucham od razu...” A cały prawie utwór w tym stylu jest \3^eg/arzu i wiersz Do M*** "Zwłaszcza w synTsokaeli rozwryMwa wa,iku many. Większe odstępstwo mamy tylko w strofie drugiej f...J Od słów-, \rvczi\eco Pomvś\any jest w podobtenuwie do pierwszego z wy-icudym miejscu i o każdej dobie” (zdumiewających swoją^ prostotą ^    _A utworów jako dialog wewo^rms pAYÓmaAu z

jak sugestywnością poetycką), przeważa język prawie potoczny, dostroi.    ^J .    . ,    . ,    ,    ,    '    . . ... ____..Ajs

do prostoty treści, którą stanowi rozważanie skarbów uczuciowych pnej^arn^^VTV ' ' podobnie jak tam cal\ rozwoy w U*-u wanych w pamięci, i do naturalności kompozycji, która zasadza się po p^yfaniem a odpowiedzią. pada ono 1x1 razu ^ pierwszcy stroi na wyliczaniu.    _v tym nowym roku żądać mam d\a siebie⁷" . potem ytts kiAetne p*

-    .    .    , , , Sozycje stawiane sobie w tonie pWavącvm \ trzykrotne umtAywc»w

I w tym przedziwnym zespoleniu prostoty języka, z ^kka    ^ «*** _Vo    sie przrstrzrm tek***^

i niekiedy przybranego bardziej niezwykłą metaforyką — z jednej    ^ • _Vr7CeVi strof a więc metodi zestawiania szereg .

ny, a kunsztu przemyślanej metody lirycznego rozwijania wątku    ™jacyjnie ułożonych członów tak w wierszu l>o ^N'

kt.v

mykama go w autonomiczne cząstki strof — z drugiej — dopali^ _ua kończenie odpowiedź sformułowana tako znczc się wypada indywidualnego oblicza wiersza. Jego romaniycznośt^^ raczej, zamknięte w dwu strofach finału ^egtAama. znacza się przede wszystkim w wyrażaniu osobowości ludzkiej l _T02io^_ona budowa wiersza w cyfrach oznaczatĄcych > intymnyph, niepowtarzalnych, jednostkowych doznań; jego    piałaby zatem następująco . \ l\

skie ambicje prowadzą do wyzyskania epickiej metody obiekty* -    uwagę dwugfosowość wiersza, wyrażmej ?a

pecet

hwdrk

wania wypowiedzi poprzez zestawienie szeregu scen-pr/ykła^^^ _OTaz intonacyjnie niż w początkowych \ ccntra\b''^c_ trwale działającej pamięci, co w rezultacie zbliża go do nowego \^_eg|_arza Ton pytający mc obejmuje tu większych cak>*-

nalnych, nasycona gorącą atmosferą romantycznego przewiadinfi^ę^Ypr „Mohc kochania¹'!” , .Może pr7\janti o nierozerwalnym związku dusz obojgą kochanków, przybiera _ma ^ wahań, ant wątphwokr. tuasudmema. lekki odcień uczuciowości sentymentalnej, tam zwłaszcza, gdzie zamknięte zostają za każdym razem krótkim. idccs^^auNm od-stroju scen rzucanych w przyszłość rozpoznajemy nawyki owc7e^_uce._mem propozycji, Madajc to wypowte&ii ćc^raktcr ds^kasw obyczajowości salonowej.    1 $obą samym, nie w rozdwojeniu postawy wewr*?STWV ^ ^

Wiersz życzeń noworocznych. Dalszy etap w rozwoju liryk i osóhkpxowadzjev\ju na gjos rozważań zmtet ia\ąc\c\t do bo dtt w k\\kt\ s\o^t\cv Mickiewicza ilustruje Nowy Bok, utwór, którego rzut pierwszy pcp%₀ coraz ważniejszych etapach.

1$23 roku. Wiersz smutku, zmęczenia psydi Yjocz coś z tej dynamtht rvtyś\cvt\a i rormow^ tc scha, ^zcrv\.a do

Jtóku wiersza *. napięcie thtę&zy postawton^ sek^e ptopcvTycy\ %    <&*

i Op. cit., 1165.    Rzuceniem prowadzi do t\\ez%oc\t\ok\    \kocv

w\ocvia sVa>ę p£>*

„sprawozdawczej, obiektywnej” liryki¹²; jego skala zabarwień emc^. 4 ^79 oojamcza się do ostro wydżicłotwchzapstań-

‘    odpowie

gniatającej prawdy

r

CK^CłCj 1 \W

Jwych. >Vadsh arigutncni^w ptzywtAy^oąłwch w    i sc^\'^j3S0