BSM Uchnast tif

E. UCHNAST — SAMOLECZENIE BIOEMANACYJNYM SPRZĘŻENIEM..:

odmienne od dotychczasowych podejść w szukaniu przyczyn powstawania zdarzeń materialnych w przyrodzie, wywołujących istnienie w. niej względnej, trwającej zawsze tylko określony czas równowagi, powodującej te zdarzenia w określonych, także czasowych globalnych warunkach równowagi ogólnoświatowej, stanowiąc zarazem uwarunkowania tej ostatniej.

Wynikiem takiej równowagi czasowej zdarzeń cząstkowych w ramach czasowej równowagi globalnej w przyrodzie są na przykład cżąsteczki „elementarne”, które z kolei są cząstkami składowymi wszystkich następnych form podstawowych składników materii w postaci atomów, pierwiastków chemicznych, molekuł, komórek, tkanek itd., z których my i otaczający nas świat się składa, (bliżej na ten temat piszę w nieopublikowanym artykule pt. „Atlantyda — opisem modelu atomów”), (p. 4).

Dopiero w powyższym świetle staną się bardziej przejrzyste i zasadne zarówno ogólne warunki procesów homeostazy organizmów żywych, jak i osiągane rezultaty lecznicze przy pomocy metody B.S.M. oraz towarzyszące im zjawiska organiczne zachodzące pomiędzy trzymanymi rękami na głowie a mózgiem, oraz w całym organizmie.

Bilans energetyczny organizmów żywych wyraża się między innymi prawem zachowania energii (I prawo termodynamiki) — suma ciepła dostarczonego i wydatkowanego musi być równa zeru. W naszym przypadku należałoby dodać o wzmacnianiu energetycznym przedłużania czasowej równowagi procesów homeo-statycznych przez dodatkowe źródło, jakim jest bioemanacja.

Na Ziemię dociera promieniowanie słoneczne w stosunkowo niewielkiej ilości, ale jest wystarczającym źródłem życia na niej, wywołującym cały łańcuch wyżej opisanych procesów kumulacji polowej postaci materii w korpuskuły, ale nie jedynym. Dalszy ciąg powyższego łańcucha kumulacji zdarzeń, powodujących ich czasową równowagę, objawiającą się w różnych formach obiektów materialnych w wyniku różnych rozgałęzień hierarchicznego swego rozwoju, przejawia się także w procesach fotosyntezy roślin, które są głównymi środkami pokarmowymi (energetycznymi) dla innych żywych gatunków, w tym także ludzi. Efekt absorpcji tej energii cieplnej (a raczej fotonowej) słońca przez rośliny i w nich gromadzonej, pozwala w zasadniczym stopniu na aktywność, produktywność i sposób zachowania się ożywionych układów biologicznych świata zwierzęcego.

Organizmy żywe, które nie są w stanie zmienić swego środowiska naturalnego w sposób sztuczny, w celu zapewnienia sobie optymalnych warunków rozwoju, lub też zmienić teren swego

CENTRALA USŁUGOWO-WYTWÓRCZA „R02D2KARZ”

39

pobytu na korzystniejszy poprzez swą aktywność, muszą równoważyć swe straty energetyczne, w tym i termiczne występujące w wyniku wymiany ciepła z otaczającym powietrzem przez- parowanie i inne ubytki, a pochodzące z metabolizmu — energią uzyskiwaną bezpośrednio z promieniowania słonecznego, np. przez wygrzewanie się na słońcu, przebywanie w ciepłym pomieszczeniu uprzednio nagrzanym przez słońce itp. albo przez wzmożony metabolizm wymagający większej ilości pożywienia bardziej kalorycznego i obfitszego w inne składniki odżywcze.

Nie można jednak, w świetle opisanej tu metody samoleczenia i leczenia    sprowadzać zagadnienia bilansu energetyczne

go żywych organizmów tylko do tak wąskiego problemu, jakim są wyżej przedstawione źródła jego pochodzenia u ludzi i zwierząt, chociażby z tego względu, że obserwacje ich, np. termore-gulacji poprzez efekt cieplnej absorpcji promieni słonecznych pośrednio i bezpośrednio, są utrudnione, a nauka właściwie zaczyna dopiero w tym zakresie swe badania.

Z powyższych powodów, mówiąc o jakimkolwiek .sprzężeniu zwrotnym organizmu żywego (człowieka) ze środowiskiem przyrodniczym w którym żyje, należałoby przede wszystkim mieć na uwadze podstawowe, globalne sprzężenie zwrotne, zachodzące w sposób naturalny na możliwie najniższych poziomach powiązań objawów zdarzeń fizycznych przyrody, a przynajmniej na poziomie faloworkorpuskularnym i polowym, w tym także pola grawitacyjnego. Uwzględnić przy tym należy zarówno środowisko ekologiczne, w którym dany organizm przebywa, jak również środowisko kosmiczne Ziemi jako planety, znajdującej się w określonych układach systemu planetarnego, galaktycznego itd., a w nich w układach przeróżnych pól, nie tylko grawitacyjnych, oraz wszelkiego rodzaju promieniowań kosmicznych itp..

Tak bardzo szeroko pojęta współzależność istnienia homeostazy organizmów żywych i ich rozwoju od warunków otaczającego je świata, nie będzie dziś już zapewne budziła oburzenia niektórych czytelników z powodu zasadniczych zastrzeżeń natury merytorycznej, chociażby na wzgląd oddziaływań fal elektromagnetycznych na organizmy żywe w metodzie B.S.M. a także w-innych ustaleniach naukowych. W tym przypadku, zamiast oburzać się, możemy mówić najwyżej o określonym pułapie naszej niewiedzy absolutnej w zakresie znajomości wszystkich czynników wpływających na istnienie życia na Ziemi. Będzie to bardziej naukowe traktowanie problemów niż dogmatyczne odwoływanie się do istnienia granic skończonego świata i możliwości osiągnięcia wiedzy o nim. Niektórym wydaje się, iż posiedli taką wiedzę absolutną lub wierzą w możliwość osiągnięcia takiej wiedzy. Tego