img037

70 Eurypides • Tragedii

Chór

Owszem, chwalę.

Agaue

Wkrótce już Kadmejczycy...

Chór

h« ...i z nimi syn twój, Pentheus...

Agaue

...matkę pochwali,

że taki łup złowiła - lwa!

Chór

Chlubny...

Aoaue    _v

...chlubnie!

Chór •

Cieszysz się?

Agaue

Raduję.

że wielki, wielki

i wspaniały czyn dla miasta tego spełniłam.

«    Przodownica Chóru

ino Ukaż, nieszczęsna, ten swój łup zwycięski, z którym tu przyszłaś, współobywatelom!

. Agaue

Zamieszkujący 10 miasto tebańskie o pięknych wieżach, chodźcie, łup zobaczcie!

Zwierza złowiłyśmy my, córki Kadma, imj nic oszczepami tessalskimi z pętlą⁵¹ ani nie w sieci, ale tylko dłońmi białych rąk naszych. Czy się jeszcze mają myśliwi chwalić, broń darmo nabywać?

⁵¹ OSZCZEPAMI TfSIM SiUMT z tttu, (ankylelois thestalfa slockasmiiin) - grecki owczej* miał w połowic drzewca pętlę, ktćr* owijano dokoła palców, aby przy wyrzucie nadać broni obrót w cioto osi. co rr.iilo zwiększać plę I «e'.noić nutu.

Myśmy go wzięły gołymi rękami mo i poszarpały zwierza na kawałki.

Gdzie jest mój stary ojciec? Niech tu przyjdzie! Gdzie mój syn Pentheus? Niech weźmie drabinę, oprze o mur ją i wejdzie po szczeblach, ażeby przybić lwi łeb do tryglifów, ijij ten, który niosę. Sama lwa zabiłam!

Zprawej wchodzi Kadmos ze Sługami, którzy na marach niosą szczątki Pentheusa.

Kadmos

Za mną, niosący ten okropny ciężar, za mną! O słudzy, niech ciało Pentheusa złożę przed domem! Po długim szukaniu niosę, znalazłszy je na Kithajronic I»> porwane w strzępy: ani jedna cząstka razem z innymi w lesie nie leżała.

Słysząc o strasznych czynach moich córek, już powróciłem w mury i do miasta wraz z Tejresjusem starym, od bakchantek. mi Znów nawróciłem w góry, żeby przynieść tego. którego zabiły menady.

I Autonoe ujrzałem, co niegdyś Aristajowi data Aktajona, i Ino - biedne, kłute przez gza szału, iż w    A ktoś powiedział, że w bakchicznym pędzie

Agaue biegła tu; i dobrzem słyszał, boją tu widzę - jaki straszny widok!

Agaue

Ojcze, pochwalić się możesz wspaniale, żeś spłodził córki z wszystkich najdzielniejsze i«5 cór ludzkich - wszystkie, a mnie już szczególnie, bo porzuciłam warsztat i czółenko dla większej sprawy - ręką łowię zwierza!

W ramionach niosę - jak widzisz - dowody mojego męstwa, ażeby zawisły i:« na twym pałacu. Weź je w ręce, ojcze, i szczyć się plonem mego polowania: zaproś przyjaciół na ucztę. Szczęśliwyś, szczęśliwy jesteś dzięki naszym czynom!