22 Eurypides . Tragedia
Przy ostatnich stogach Dionizosa wbiega piętnaście menad lidyjskich. odzianych w skóry jelonków, z wężami we włosach, w vAeńcach z liści bluszczu, zielonego dębu, z tyrsami w dłoniach. Rozpoczynają przy dźwiękach tympanów i aulosów'-- swój taniec i śpiew.
Chór
4S |
Z ziemi Azji, Tmolos święty opuściwszy, śpieszę w słodkim trudzie i męce miłej dla Bromiosa, chwaląc Bakcha okrzykiem: fwoi.16 Kto na drodze, kto na drodze? Kto? |
x> |
Niechaj zejdzie, skryje się w domu, niech zachowa zbożne milczenie! Zawsze będę, jak się godzi, hymnem chwalić Dionizosa! |
Strofa I | |
n |
O, szczęśliwy ten szczęsny człowiek, co boże zna tajemnice i żywot pędzi święty, i duszę swą w kręgu oczyszcza, w górach bakchicznie szalejąc w czcigodnych oczyszczeniach, i Wielkiej Matki Kybcli godnie odprawia orgie. |
#» |
potrząsa tyrsem, w wieńcu bluszczowym, czci Dionizosa służbą. |
85 |
Naprzód, bakchantki, naprzód, bakchantki, Bromiosa, boga i syna boga, Dionizosa sprowadźcie z gór frygijskich w szerokie ulice Hellady, gdzie tańczą chóry, Bromiosa! |
15 AOlOSónr - K)\j. lotu I: Alkestis, przyp. 21.
'* OlA. BR0M105A (Dramie) - ze*, tom FF: Otzahły Herakici. pnryp 43.
Antystrofa 1 | |
50 |
Jego to niegdyś, w bólach porodu, gdy jeszcze nie przyszedł czas, lotny Dzcusowy piorun wytrącił z łona matki -urodziła, tracąc życie od uderzenia gromu. Przyjął go jednak znów w swe ciało |
« |
syn Kronosowy, Dzcus, ulerył w głębi swego uda, spiął złotymi agrafami, schował przed gniewem Hery. ' |
100 |
Zrodził, gdy Mojry czas dopełniły, mnie, boga o byczej głowie,'7 ustroił go wieńcem z wężów. Stąd też karmicielki zwierza, menady, węże wplatają w warkocze. |
Strofa II 105 |
Tcby, ojczyzno Scmeli, uwieńczcie głowę swą bluszczem, kwitnijcie, kwitnijcie zielonym milaksem o pięknych owocach, szalejcie szałem bakchicznym |
114 |
z gałęźmi dębu lub jodły, odziane w plamiste nebrydy! |
lis |
Obszyjcic jc białym runem i godnie wznoście zuchwałe narteksy.’* Znów cały kraj tańczy, gdy Bromios prowadzi kręgi ku górom, ku górom, gdzie czeka |
” HOOA o nrcztr ołowie (tourńfcmui ihein) - por. niże), w 920nn.. giŁtie Dionizos przybiera kwiaJi byka; por. Eurypides (Or 1378).
11MLAKttM O ntKNTCK Owccack (mtfatf kalltkórpo) - milaks lub faniltks to gatunek powoju. • ZUCKWAU NAITCTKSY {nArlhthu hybritlat) - zob. tom III: Helena, przyp. 55.