img040

76 Eurypides . Tragedie

^[Fragment I]

Gdybym mej zmazy nie wzięła na ręce

(Fragment II]

m> Jakże to teraz, gdy go dotknąć nic śmiem, do serca tulić? Jakże go opłakać?

um Jak ucałuję wszystkie członki syna, całując ciało, które wykarmiłam?

(Fragment III]

km Weź, starcze, głowę tego nieszczęśnika, przyłóż ją prosto, aby całe ciało złożyć dokładnie - takie mocne niegdyś! Twarzy najmilsza i świeży policzku

««# Oto ci głowę przykrywam zasłoną i krwią oblane, rozszarpane członki

•M» przeze mnie......................

Z machiny nad sceną ukazuje się Dionizos.

Dionizos

Z zawiści, złości, skrzywdził dobroczyńcę,

««« spętał więzami, słowami ubliżył,

ttti dlatego zginął podle z rąk najbliższych

u*? w strasznych męczarniach - wszystko sprawiedliwe.

i** Nic skryję nieszczęść, które na nich spadną

” W zachowanych rękopisach Sakchamci powstała kilicudzic nęciowierszowii luka, kłócą można częściowo z/ckocstruowai (fragmenty t-UI) na podstawie cytatów: z retora Apsiucsa (Ul w.; zob. Rhetoret Grace i cx codieibui..., cmcndatiotca et auctiores edidit snis aiiorjmąue annotationibus instnuit indicei tocuplclissimos adiecit Oi. Wala. voł. 9: Stuttgartiae « Tubingae 1836. s. 587,590). wywków pipi-nwowych odkrytych w cKattucb kilku dziesiątkach 1*^ a przede w wys.Ou.-n z chrzci-cijaiiskic; przeróbki, tragedii-ccntonu O męce Ouytnaowęj (Cftrótóspdschon) pióra Grzegorza z Nazjanzu (por. wstęp, S. 15). Przejęte z Hai.char.lc.i: wietrze fragmea-tu I znajdujemy w Schohach do Arystofanesa (Pluł. 907); wierne fragmentów II i III pojawiają s* v Grzegorza jako słowa Matki Boskiej. Numery werjów (fragnveat II: I312n.. 12S6o.‘, fragment HI: U66-I472, 1666. 1664, 1663, I667n., 1674-1677. 1690) dolyvzą Kiku O męce Chynuswej.

Iktkchaiuki« Eksodos • fr*. i-ih/ul nj»-:350

Zma7Ą dotknięci opuszczą to miasto, ponosząc karę za mord popełniony: nigdy ojczyzny nie ujrzą - niezbożnic, aby mordercy żyli blisko grobów...

Do Kadmosa

Jakie cierpienia masz przenieść, przepowiem.

Zmienisz się w smoka, a znowu małżonka twoja, Harmonia, w węża się zamieni, córka Aresa, którąś wziął, śmiertelnik.

Ty wołów zaprzęg - to wyrocznia Dzeusa! -z żoną popędzisz, przewodząc barbarom.

Wiele miast zniszczysz niezliczonym wojskiem, lecz kiedy świętą wyrocznię Loksjasa ztupią, mieć będą znów nieszczęsny powrót. Ciebie zaś Ares i Harmonię zbawi i w kraj szczęśliwych przeniesie oboje.

To mówię: nic syn śmiertelnego ojca -Dionizos, ale Dzcusowy! Rozumni gdybyście byli, a wyście nic chcieli, szczęście i pomoc dalby wam syn Dzeusa!

Agaue

O Dionizosie, winy nasze przebacz!

Dionizos

Za późno - w porę nie było poprawy!

AgaUE

To przyznajemy - lecz kara zbyt sroga.

Dionizos

Mnie, boga, wyście ciężko znieważyli.

Agaue

Niech bogi w gniewie nie udają ludzi!

Dionizos

Dawno to ojciec mój, Dzcus, postanowił. . Agaue

Aiai, wygnanie czeka smutne, starcze!