img040

76 Eurypides . Tragedie

^5,[Fragment I]

Gdybym mej zmazy nie wzięła na ręce

[Fragment II]

>i:r Jakże to teraz, gdy go dotknąć nic śmiem, do serca tulić? Jakże go opłakać?

u* Jak ucałuję wszystkie członki syna, całując ciało, które wykarmiłam?

(Fragment 111]

;*« Weź. starcze, głowę tego nieszczęśnika, przyłóż ją prosto, aby całe ciało złożyć dokładnie - takie mocne niegdyś! Twarzy najmilsza i świeży policzku

uro Oto ci głowę przykrywam zasłoną i krwią oblane, rozszarpane członki •i4» przeze mnie......................

Z machiny nad sceną ukazuje się Dionizos.

Dionizos

i4«6 Z zawiści, złości, skrzywdził dobroczyńcę,

iw spętał więzami, słowami ubliżył,

u« dlatego zginął podle z rąk najbliższych

iw w strasznych męczarniach - wszystko sprawiedliwe.

i** Nic skryję nieszczęść, które na nich spadną

^M W zrabowanych rękopiuch BaMamei powsuU kilkudzicHcnowitiuim tuka, kłócą można Częściowo zrekonstruować (fragmenty t—Ul) na podstawx cytatów: z retora Apsincsa (III w.; zob- Bhriorei Graect ex cotkcibui cmenćatiotco et audictcs eJidi: suta aliorumąuc annotationibus matnuit tndices tocuplciiuirnos adiecil Ch. Wato. voL 9: Slultgartiae « Tubingae l S36.1. 5S7,590). urywków popi-rasowych odkrytych w osutmch kilku dziesiątkach Itt, a przede wszystkim z chrześcijańskiej przeróbki, Uagedii-centonu O męce OuyUuj<ntej [Christdspii(hon) pióra Grzegorza z Kazjanzu (poe. wstęp, s. 15). Przejęte z BakduntUk wietrze frigirtea-tu I znajdujemy w Schoitach do Aryiiofanesa (Pluł. 907); wiersze fragmentów' U i III pojawiają sję u Grzegorza)*ko słowa Matki Boskiej. Numery wersów (fragnveot II: I312n.. l2S6o>, fragment III: 1466-1472, 1666. 1664, 1663. I667n., 1674-1677. 1690) dotyczą teiitu O mece Ckrystusonej.

Zmazą dotknięci opuszczą to miasto, ponosząc karę za mord popełniony: nigdy ojczyzny nie ujrzą - niezbożnic, aby mordercy żyli blisko grobów...

Do Kodmosa

Jakie cierpienia masz przenieść, przepowiem.

Zmienisz się w smoka, a znowu małżonka twoja, Harmonia, w węża się zamieni, córka Aiesa, którąś wziął, śmiertelnik.

Ty wołów zaprzęg - to wyrocznia Dzeusa! -z żoną popędzisz, przewodząc barbarom.

Wiele miast zniszczysz niezliczonym wojskiem, lecz kiedy świętą wyrocznię Loksjasa złupią, mieć będą znów nieszczęsny powrót. Ciebie zaś Ares i Harmonię zbawi i w kraj szczęśliwych przeniesie oboje.

To mówię: nic syn śmiertelnego ojca -Dionizos, ale Dzcusowy! Rozumni gdybyście byli, a wyście nic chcieli, szczęście i pomoc dalby wam syn Dzeusa!

Agaue

O Dionizosie, winy nasze przebacz!

Dionizos

Za późno - w porę nie było poprawy!

Agaue

To przyznajemy - lecz kara zbyt sroga.

Dionizos

Mnie, boga. wyście ciężko znieważyli.

Agaue

Niech bogi w gniewie nie udają ludzi!

Dionizos

Dawno to ojciec mój, Dzcus, postanowił. . Agaue

Aiał, wygnanie czeka smutne, starcze!