SKRZYDŁO PÓŁNOCNE ZAMKI' WYSOKIEGO - DZIEJE. KSZTAŁT ARCHITEKTONICZNY I WYPOSAŻENIE W ŚWIETLE ŹRÓDEŁ PISANYCH 59
(zapewne emporze - dwa) i pod wieżą (dwa).
kdto wymieniono dywany do wielkiego ołtarza lotom duplex [diety) i po jednym do pozosta-trzech Starzy; podobnie dywany duplex, z jedną cą - do ołtarza głównego dwa. Poza tym znaj-śię tam dywany na dni powszednie, dwa przed ówny ołtarz i po jednym przed pozostałe, oraz mały anik, na którym leży się przed krzyżem na Wielce. Z tkanin składowano tam piętnaście nakryć ławki (stalle?), w których „herren steen", siedem ych oraz cztery nakrycia, które wieszano przy głów-ytn ołtarzu f>rzy zakrystiach (w 1439 r. określono miejsce: „przy głównym ołtarzu w chórze**) Wspo-iany inwentarz z 1439 r. nie przynosi zmian w wyrażeniu. Inaczej brzmi nazwa zakrystii, do której odzi już nie mistrz dzwonny, a jego podwładny, •li dzwonnik.
W 1394 ruku w czwartej zakrystii, zwanej za-ł®tią mistrza dzwonnego w kościele (,4n dez glock-eisters sacristien**), przechowywano dwa ornaty, dwa komplety liturgiczne oraz srebrną kadzielnicę łódkę na kadzidło, dwie pary sznurów [cingułum) do rytu dupie*: i -semiduplex. osiem srebrnych pek-forałów, a także „pozłacany krzyż, który ma się ^wyczaj nosić przed procesją”. W 1398 roku znajdował się tam duży krzyż, który noszono na „naj-jodkowszy" ołtarz („mictclsten altare*'). Poza tym do zakrystii mistrza dzwonnego odnoszono dwie pary sznurów (cingułum) rytu duplex, pięć kielichów, osiem srebrnych pektorałów, sześć par srebrnych ampułek, srebrną kadzielnicę i łódkę na kadzidło, sześć alb i ornat dla gości. Znajdował się tam Jeszcze jeden krzyż noszony przed procesją i jedna oprawna w srebro księga.
W „des głogkmeisters sacrasteie in der kir-chen" w 1437 r. znalazło swoje miejsce pięć kompletnych ornatów dla gości (księża lub zakonnicy), dziesięć alb, jedwabne poduszka i tkanina oraz jeszcze jedna mała tkanina na poduszkę, używana w piątki pod krzyż, drewniany krzyż, „z którym panów (braci) nosi się do grobu”, mała tablica stawiana podczas postu na wysokim (głównym) ołtarzu,.cztery duże palki na totum dupiex i dup/ex, jedna de be-aia ińrgine i do tego trzy korporały z dwoma pokrowcami. Odnotowano tam również sześć ksiąg i cztery dalsze zawierające porządek nabożeństw, ponadto trzy korporały z pokrowcami i jeden bez, parę humerałów „eyn par scapularia vor unser lie-ben frauwen altar wenne man de beata virgine heldt”, pięć ręczników, „którymi opasuje się z kielichami, gdy zaopatruje się panów (braci)"1**, jedno z „9 lectionum" na czas, ..gdy obchodzi się [kościół?] dookoła" (w ramach procesji?), cztery małe tkane ręczniki i jeden „zły” (zniszczony?), dwie jedwabne tkaniny używane podczas wystawiania kielicha, dwa małe dzwoneczki oraz mały dywan umieszczany przed ołtarzem „unser lieben frauwen".
W inwentarzu spisanym dwa lata później wyposażenie się nie zmienia. Inna jest tylko nazwa pomieszczenia: „in der sacristien In der kirchen".
W 1398 roku zakrystia ta została nazwana „pri-sierherren sacristien" i mocno poszerzono zasób przechowywanych tam przedmiotów. W tymże roku znajdowało się tam dwanaście ornatów, trzy komplety do mszy de beata uirgine oraz dziewięć kielichów. Przeniesiono też tutaj pojemnik z trzydziestoma monstrancjami zawierającymi -relikwie, hennę św. Agaty, relikwie św. Krzyża, srebrny relikwiarz tablicowy noszony w procesjach, złocony kamień ołtarzowy oraz wielki krzyż noszony na środkowy ołtarz (z informacją, że przechowywany jest on także w małej zakrystii - jak co odnotowano cztery lata wcześniej).
W inwentarzach ź 1437 i 1439 roku wspomniana zakrystia zmieniła swą nazwę rta „głockmdsters cley-nen sacrastien". Znajdowało się tam wtedy pięć kielichów, cztery kielichy księży i cztery kapelana, pięć pektorałów małych i dużych, srebrna kadzielnica 1 naczynie do kadzidła, kielich „hot des meisters gracia-lis", który trzymany jest przez pana (berr) w czasie mszy, trzy pary „scapulariów", mały srebrny kielich używany w infirmerii, sześć par srebrnych ampułek oraz dwa kamienie ołtarzowe. Ze sprzętów używanych przez uczniów (wcześniej nie było tej kategorii) wymienia się: cztery krzyże srebrne i cztery używane w niedziele, siedem kap chórowych (cborkappen) na niedziele i święta duplex oraz cztery komie.
W inwentarzach mistrza dzwonnego znajdujemy cenne informacje o wyposażeniu kościoła zamkowego. W 1394 roku znajdowało się tam dwanaście kielichów oraz sześć par srebrnych ampułek. Do trzech małych ołtarzy przechowywano tam trzy srebrne borty, trzy pary angulariów (humerałów?) oraz trzy srebrne antependia do rytów totum duplex i du-p/ex. Jedna srebrna borta przeznaczona była do wysokiego (głównego) i trzech innych ołtarzy. W ko-
Być może chodzi o jaką* posługę w infirmerii.