Kukułka2

.osw,-

-mty'-

WCC.', .

■

IV. Etapy rozwoju nauki

o stosunkach międzynarodowych

Wykraczanie poza wiedzę- potoczną i powiększanie obszaru wiedzy naukowej o rzeczywistości międzynarodowej oraz definiowanie jego tożsamości dokonywało się w długim procesie historycznym. Poznanie tej historii jest potrzebne dla zrozumienia dzisiejszego stanu nauki

0 stosunkach międzynarodowych, jej granic merytorycznych i instytucjonalnych oraz głębi interdyscyplinarnego charakteru i autorytetu poznawczego w poszczególnych szkołach naukowych różnych państw.

Zanim powstała samodzielna nauka o stosunkach międzynarodowych, jej prekursorzy długo rozważali wpływ zjawisk egzogeoicz-nych na życie zorganizowanych społeczeństw czasów starożytnych, średniowiecznych, i nowożytnych, W pismach dawnych filozofów, historyków’, prawników' i polityków' szukali antecedencji oraz doświadczeń pomagających im zrozumieć współczesne zagadnienia międzynarodowe. Śledzili więc- różne spostrzeżenia dotyczące konfliktów oraz walk między rodami i plemionami, wojen między mias-tami-paóstwami, narodowościami i narodami między władcami

1 imperiami. Szukali też reguł zawierania i utrwalania pokoju. Snuli więc różne rozważania o rzeczywistości międzynarodowej i wyprowadzali z nich odpowiednie wnioski.

1, Rozważania o wojnach

Obserwatorzy dawnych zdarzeń międzynarodowych najwięcej uwagi poświęcali wojnom. Czynili to głównie z trzech powodów: 1) ponieważ, powodowane przez nie ofiary i zniszczenia wyrządzały krzywdy żyjącemu i przyszłym pokoleniom; 2) ponieważ wojny utrwalały ksenofobiczne postawy i uprzedzenia wobec „obcych”; 3) ponieważ wojny przerywały lub uniemożliwiały pokojowe i twórcze współżycie społeczeństw.