Kukułka3

XIV, Patologie międzynarodowe I ich przezwyciężanie

środkowej i Wschodniej 11%, w USA, Kanadzie, Nowej Zelandii i Australii 1% i w Europie Zachodniej poniżej 1%A

Pod wpływem powyższych ocen utworzono Grupę Doradczą Banko Śwoalowego d/s Antykorapeji Sprawowania Rządów w Regionie Europy i Azji środkowej. Weszli do niej przedstawiciele Polski, Ukrainy, Rosji, Słowacji, Rumuni, Kazachstanu, Litwy, Łotwy i Węgier, Pierwsze spotkanie Grupy odbyło się w Warszawie (19 IV 2000), Następne postanowiono odbywać co pól roku, aby polepszać jakość pomocy udzielanej przez Bank Światowy swoim członkom. Sporządzony przy tej okazji raport Banku Światowego na temat korupcji w Polsce wskazywał, że zjawisko korupcji potęguje niczym nie skrępowany lobbing, nie uregulowane finansowanie partii politycznych, słabe działanie sądów oraz system koncesji na działalność gospodarczą,

Transparency International przedstawiła 13 września 2000 r. roczny raport o korupcji w świecie na przykładzie 90 krajów. Do najmniej skorumpowanych zaliczyła Finlandie i Danię, zaś Nigeria i Jugosławia znalazły się na czele najbardziej skorumpowanych. Na różnych miejscach w stopniach skorumpowania usytuowały się mocarstwa: Wielka Brytania (10), Stany Zjednoczone (14), Niemcy (17), Francja (21), Japonia (23), Chiny (63), Indie (69) i Rosja (82). W porównaniu z raportem z 1999 r. polepszyła się sytuacja W. Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Zbliżone miejsca w klasyfikacji pod względem korupcji poszczególne państwa zajęły w raportach Transparency International z 2001 i 2002 r.

Raport Banku Światowego z 27 września 2000 r. o korupcji w 22 krajach Azji i Europy Środkowowschodniej, sporządzony na podstawie zebrania ankiet 3600 firm, w tym 250 polskich, wskazywał najbardziej korupcyjne dziedziny żyda poszczególnych państw. Zaliczał do nich policję, służbę zdrowia i zamówienia publiczne. Stwierdzał też, że wskaźnik korupcji w tych krajach okazał się dwukrotnie wyższy niż w krajach OCDE. Bank oznak że do działań zapobiegawczych i obniżających poziom korupcji należy zaliczyć niezależny i efektywny wymiar sprawiedliwości, przejrzystość procedur zamówień publicznych i finansowania partii politycznych oraz zagwarantowanie wolnej konkurencji w polityce i biznesie.

Bibliografia

Bolesta-Kukulka K., Socjologia ogólna, Warszawa 2003, s. 225-231.

Brett R„ Chi 14ren: The Invisihle SokUers, London 1998.

Brown 3., Les perilleuses tentatives pour definir łe terrorisme „Le

Monde diplomatkrae”, Fevrier 2002.

Chomsky N., Terrorisme, Tamie des puissants, »jLe Monde diploma-riqueL Decembre 2001.

Der Dorian, Antidiplomacy: Spice, Speed, Terror and War, Oxford 1992. Freedtnan L, Yincenl RJ., Wilkinson P, Pli., Terrorism and International Order, London 1988.

Gruszczak A., Unia Europejska wobec przestępczości; Współpraca w ramach III filarii, Kraków 2002.

Gurr N,, Cole B., The New Face of Terrorism. Threai from Weapons of Mass Desiriiction, London 2000,

Kełle A., Sehaper A., Bio~ and Nuklearterrorismus. Eine kritische

Analyse der Risiken mich dem U Sepiem.be r 200f Frank fur i a/m 2001,

Kirschman K., Gerhard P. (Hrsg.)_s Terrorismus ais weltweites Fhanomen. Berlin 2000.

Laąueur W., Die Glohale Bedrohimg. Neue Gefahren des Terrorismus, Berlin 1998,

Laqueur W., Krieg dem Western Terrorismus im 21 Jahrhunderk Munchen 2003,

Loś-Nowak T., Czynniki zakłócające stosunki międzynarodowe, „Sprawy Międzynarodowe” 1993. nr. 10,

Łukaszek L, Własność intelektualna a procesy globalizacji, (w:) Prawo - instytucje i polityka w procesie globalizacji. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Januszowi Symomdesowi. Warszawa 2003, s. 307-326.

Mittleman J.H. and Johnston R., The Globalizcttion of Organized Crime, ihe Courtesan Stale, and the Corruption of Civii Sociery, „Global Govemance”, 5, January-March, s. 103-125.

263