stel W.X1V wieku Samo odkrycie zasady mechaniz mu następuje pod koniec XIII wieku, natomiast.w, zastosowanie praktyczne obserwujemy w drujzfei Ćwierci XIV wieku, kiedy to pojawiają się zegary miejskie. Spotykamy je na terenach dużych stref
miejski chrr~-~J'~*-— i ---
nocnej
Wl5ol
Hówrtiez i tu me należy jednak posuwać się za dale-Na długo jeszcze podstawowe ramy wyznaczać
CZęgfT Dokładniejsze badania pozwoliłyby nam może dostrzec, że rejony dotkniętego kryzysem przemysłu włókienniczego pokrywają się mniej więcej z obszarami, na których występują zegary mechaniczne. " Tak więc od Normandii po Lombardię pojawia się szeCCdziesieciominutowa godzina, która u progu epo-ki preindustriainej zastępuje dzień, jako nowa jednostka czasu pracy, ** -
iryiniaiHi przyrody, pracą na praktyką religijną. Ludzie epoki Renesans u — jakiekolwiek wyobrażenia mieli sami na ten temat —
- -------____: _ _• *’ ** Tael In n 14*
ko|
roli
będ
nadal żyją w czasie „niepewnym"" Jest to czas nie 'ujednolicony, jeszcze miejski, a nie krajowy, niedostosowany do tworzących się struktur państwowych „czas monad miejskich”. Podkreśla to fakt, że punkt wyjściowy nowego czasu, godzina zero, jest różny w zależności od miejsca: tu południe, tam północ, co nie jest aż tak istotne, lecz częściej jest to jeszcze wschód lub zachód słońca, co ukazuje, z jak wielką trudnością czas preindustrialny odrywa się od czasu przyrodniczego. Montaigne, po innych podróżnikach XV i XVI wieku, w Podróży do Wioch odnotowuje niepo-
**s«k
«tref_ „ tlił lako
"J amowujł Se «*cj*ąaim« dwie dui> ,lrefv
Jtebi północnej i Irodkowrl i Mrefa.lctOra H. Amm»nn U-*ły Kto domenę TuchinduBtri^ Aforrfo*—•-