pons94

Użycie przymiotników

II est vieux.

Elle est vieille.

Ils sont vieux.

Elles sont vieilles.

II est devenu vieux.

Elle est devenue yieille.

Les jours me semblent courts.

Les hommes demeurent libres Ils sont restes seuls.

Elle fait yieille.

Przymiotniki mogą występować po czasowniku etre. Uzgadnia się wówczas co do rodzaju i liczby z podmiotem. Podobną funkcję jak etre mogą też pełnić inne czasowniki, np.: devenir, demeurer, rester, paraitre, sembler, faire (w znaczeniu „sprawić, żeby cos stało się jakieś", „uczynić jakimś"). Występujący po nich przymiotnik również musi być uzgodniony z podmiotem.

d le trouve beau.    Gdy przymiotnik odnosi się do dopełnienia, wówczas

ii latrouve belle.    uzgadniamy go z tymże dopełnieniem. Dzieje się tak

Je les crois partis.    w przypadku następujących czasowników: trouver, croire,

Vous pouvez vous estimer heureux.    estimer, juger, declarer, se dire, sepretendre, se sentir,

E Ile se dit intelligente.    se montrer, śaverer, rendre, avoir tair.

Elle se pretend jeune.

Ils se sentent seuls.

II a achete un grand appartement. II a achete une grandę maison.

II a achete un costume gris.

II a achete une crayate noire.

Przymiotnik może również oczywiście określać rzeczownik. Występuje wówczas najczęściej bezpośrednio po nim i jest z nim zgodny co do liczby i rodzaju.

W niektórych wypadkach przymiotnik może stać także przed rzeczownikiem.

Przymiotniki stojące przed i po rzeczowniku

Przymiotnik po rzeczowniku

Większość przymiotników występuje po rzeczowniku. Do tej grupy należą w szczególności przymiotniki określające:

une voiture rouge    - kolory, kształty, wygląd

des cheveux blonds une table ronde une maison neuve

un climat sec    - własności fizyczne

une yalise lourde

97