rre

W normie potocznej akcentowanie paroksytoniczne zamiast proparoksytonicznego w pktach 1, 3 i 4 jest dopuszczalne.

Stopa - najmniejsza jednostka miary wierszowej. W antycznej wersyfikacji iloczasowej (w literaturze greckiej i łacińskiej) stopami były powtarzające się układy sylab długich i krótkich. W nowożytnej wersyfikacji - dla potrzeb literatury tworzonej w językach pozbawionych zjawiska iloczasu -pojęcie stopy zmodyfikowano, określając nim powtarzające się układy sylab akcentowanych i nieakcentowanych. Stopa nie pokrywa się z zestrojem akcentowym (nie jest zgodna z faktycznym stanem w mowie), ale jest stosowana dla klasyfikacji wiersza sylabotonicznego.

Iloczas - czas przeznaczony w danym języki: na wymawianie poszczególnych głosek

Rodzaje stóp:

Jamb - stopa metryczna złożona z dwóch sylab - krótkiej i długiej, o postaci:

W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja dwóch sylab: nieakcentowanej i akcentowanej. W języku polskim bardzo niewiele wyrazów to naturalne jamby (np. aha), więc stopa ta jest zwykle tworzona jako zestrój z proklityką (np. do snu) lub dzięki odpowiedniemu łączeniu wyrazów w szyku zdania, jak w pierwszym wersie Monachomachii Krasickiego:

Nie wszystko złoto, co się świeci z góry.

Trochej - stopa metryczna złożona z dwóch sylab: długiej i krótkiej (^—    .

W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja sylab: akcentowanej i . nieakcentowanej. W języku polskim występuje bardzo często, każdy dwusylabowy wyraz jest trochejem (np. słownik) , łatwo też układać z trochejów wiersze sylabotoniczne, np.

Nie rusz, Andziu, tego kwiatka,

Róża kole - rzekła matka. (Za Stanisławem Jachowiczem)

Daktyl - stopa metryczna składająca się z trzech sylab: jednej długiej i dwóch krótkich. W wierszach polskich odpowiednikiem daktyla jest sekwencja składająca się z jednej sylaby akcentowanej i dwóch nieakcentowanych. W języku polskim stosunkowo niewiele wyrazów to naturalne daktyle (przede wszystkim typu: fizyka, logika oraz chcieliśmy, mieliście, ale także: w ogóle, osiemset, czterokroć), stopę tę częściej tworzy się jako zestrój z enklityką (np. kocham cię) lub dzięki odpowiedniemu łączeniu wyrazów w szyku zdania, jak w pierwszym wersie wiersza Leśmiana Kochankowie:

Ledwo dziewczyna przyszła z daleka

o następującym układzie stóp: daktyl, trochej, daktyl, trochej.

Daktyl jest podstawowym budulcem heksametru daktylicznego.

Amfibrach - stopa metryczna składająca się z trzech sylab: jednej długiej między dwiema krótkimi.W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja składająca się z jednej sylaby akcentowanej między dwiema nieakcentowanymi.