Rzut oszczepem0054

nym rozwoju zawodnika opanowywanie techniki odbywa mę w pierwszych latach treningu, zaś w cyklu rocznym przodo wszystkim w poooAresie przygotowania specjalnego i w okresie startowym. W następnym roku wraz zo wzrostem ogólnego i specjalnego przygotowania technika ulega dalszemu doskonaleniu.

Nauczanie techniki odbywa się zgodnie z podana węzo-•nej metodyka nauczaniu, z zachowaniem wszystkich za-id dydaktycznych. Zasadniczym warunkiem określają-cym tempo nauczan a jest slopioh opanowania kolejnych Ćwiczeń melodycznych. Opanowanie Ćwiczenia przynajmniej w slopmu zadowalającym pozwala na przejście do nauczania kolejnego ćwiczenia melodycznego. W celu urozmaicenia i uatrakcyjnienia nauczania techniki stosujemy rzuly nio tylko oszczepem, ale również innym sprzętom (kamionio, kije. piłki lekarskie, palantowe, uszate, kulki o ciężarze zbliżonym do ciężaru oszczepu).

Nauczanie techniki dzieli się na dwa zasadniczo etapy rzut z miejsca i z rozbiegu. Przy czym nauczane rzulu z miejsca ogranicza się głównie do opanowania wyrzutu oszczepu z ręki. umiejętności cofania oszczepu wraz z rękę do tylu oraz przyjęcia właściwej pozycji wyrzutnej. Ponieważ rzul oszczepem odbywa się z r02begu. a więc w ruchu, przechodzimy możliwie ;ak najszybciej (po opanowaniu wyżej wymienionych elementów rzutu w stopniu zadowalającym) do rzutów z ruchu, zgodnie / podaną metodykę nauczania

Doskonalenie techniki rzutu oszczepem odbywa się w Uakcic całego roku treningowego. Wykonywanie różnych lorm rzutów jest jedyną formę nauczania i doskonaleń a lechnki. Rzuty te możemy sodzie ć na dwie zasadnicze

grupy:

1. Hzuty wielobojowe i i ukierunkowane, a więc takie, które są dość dalekie Od właściwej da tej konkurencji struktury rzutu, wykonywano jodnoręcz i oSuręcz w różnych płaszczyznach z różnych pozycji, z miejsca I różne, formy rozbiegu. Rzuty tego typu wykonujemy plikami uszatymi {1 i 2 kg), pikami lekarskimi i hantiami (2—5 kg), miotami (5—6 kg), kulam (4. 7 i 26 kg) ciężarkami (6-12 kg),

2 Rzuly techniczne, wykonywane z zachowaniem zewnętrznej i wewnętrznej struktury ruchu charakterystycznej dla techniki rzutu oszczepem. Rzuty Ig wykonujemy głównie oszczepem o właściwym etęzarze lub nieco lżejszym i cięższym — kobety 4CO— 5CO g 1800 g. mężczyzn 600 g i 1000 1200g

Rzuty techniczne maja na celu przede wszyslkim doskonaleni koordynacji ruchu. Najwięcej tego typu rzutów wykonuje się w podokrese przygotowania startowego i w całym okresie startowym. Wykonując rzuty o charakterze technicznym z użyciem oszczepu, możemy realizować w zależności o:! potrzeb następujące cele: nauczanie techniki w całości lub jej elementów, doskonalenie techniki i jej poszczególnych elementów oraz elim -cwanie błędów w technice.

Nauczanie i doskonalenie techniki wymaga dekład-ej znajomości pet-ej formy ruchu, poszczególnych faz i elementów. jak równioż rytmu wykonania ćwiczenia, a więc struktury przestrzenno-czasowej W związku z tym należy wykorzystywać wszystkie dostępne pomoce dydaktyczne i środki audiowizualne. Ćwiczący powinni wyobrażać sobie >ak ruch wygląda i w tym celu należy pokazać im (przy pomocy rysunków, zdjęć, kinogramćw. filmów, slajdów, magnetowidu) rozwiązania techniczne, stosowane przez najlepszych zawodników. Najbardziej przydatne, szczególnie w doskorvi!cniu techniki, są fi m i magnetowid, przy pomocy których można zawodnikowi pokazać jego sposób wykonywania rzutu oraz zwrócić uwagę na błędy, jakie popełnia.

Nauka doskonalenie techniki wymaga długotrwałego i wieloletniego wykonywana rzutów pod kontrolą trenera. Samodzielne uczenie się technik, rzulu prowadzi często do utrwalenia błędów, które stają się nawykowo i trudne do wyeliminowania. Stąd też technika rzutu powinna być możliwe często kontrolowana i ccer ena przez trenera lub nauczyciela.

5.6. Rola terenu jako

naturalnej bazy ćwiczeń

Trening oszczepnika ze względu na cele. |ake w trakcie jego przebiegu ma.ą być zrcaSzowjwe. jak również warunki treningowe istniejące w naszym kraju, odbywa się w trzech m.ejscach: w sal lub -w hali sportowej, na stadionie i w terenie.

Praktyczne cały okres przygotowawczy odbywa się w pomieszczeniach zamkniętych (sala. hala. siłownia), ćo-

57