wydzielających się dymów. Łatwość zapalania, zdolność gaśnięaa. jak również barwa płomienia oraz zapach dymów charakteryzują rodzaj polimeru. Polimery rozkładające się z wytworzeniem węglowodorów aromatycznych (np.polistyren) palą się ZóBym, kopcącym płomieniem, jeśli tworzą się węglowodory alifatyczne powstaje mniej sadzy. Ze wzrostem ilości tlenu w produktach rozkładu płomień przyjmuje barwę niebieską. Dodatkowych informacji dostarcza również proste badanie gazowych produktów rozkładu termicznego np. odczynu.
1.3. w reakcjach barwnych
Badania identyfikacyjne poszczególnych typów polimerów prowadzi się również wykorzystując reakcje barwne charakterystyczne dla danej grupy związków wielkocząsteczkowych. O składzie polimeru wnioskuje się na podstawie prób jakościowych na zawartość chlorowca, azotu, siarki. Próby te polegają na stapianiu polimeru z sodem, a następnie przeprowadzeniu reakcji barwnych charakterystycznych dla cyjanku sodu (obecność azotu), siarczku sodu (obecność siarki), halogenku sodu (obecność chlorowca) stosując klasyczne metody anaSzy jakościowej.
2. Odczynniki i aparatura
Zestaw probówek i statywów, zlewki 100 i 500 mi, palniki gazowe, drut miedziany. Zestaw rozpuszczalników i odczynników do analiz, sód metaliczny, próbki polimerów.
3. Przebieg ćwiczenia
3.1. Identyfikacja na podstawie rozpuszczalności
W probówce umieszcza sę ok. 0,2g staranne rozdrobnionego polimeru, dodaje ok 2ml rozpuszczalnika, umieszcza w teźb ttoćrei otemp. ok. 70°C i wstrząsa co pewien czas obserwijąc zachowane s e zośmeru (pęcznienie,