017

światła, dopuszczalne przy zdjęciach, swobodne kierowanie sprzętem regulującym światło, dalej czas wywoływania filmu oraz odchylenia naświetlań przy kopjowaniu. Jest rzeczą zrozumiałą, że z dwuch materjatów filmowych, które przy właściwej obróbce dają jednakowo dobre rezultaty, pierwszeństwo należy dać temu, który dopuszcza większe odchylenia względem światła zarówno przy zdjęciach, jak i przy kopjowaniu.

Na podstawie dokładnie przeprowadzonych badań okazało się, że zdjęcia na negatywie dźwiękowym Tf 4 i pozytywie dźwiękowym przy zmianie przepisowych warunków pracy, dają większe odchylenia tonu, niż zdjęcia na negatywie Tf 3, który toleruje znaczniejsze odchylenia od przepisów, nie powodując rażących rozdźwięków. Należy jednak zważyć, że przy negatywie dźwiękowym Tf 4 oraz pozytywie dźwiękowym efekt „Klartonu“ jest lepiej zachowany, niż przy negatywie dźwiękowym Tf 3. We wszystkich wypadkach, gdzie są ewent. odchylenia od przepisów pracy i chodzi przedewszystkiem o pewność przy zdjęciach i kopjowaniu, należy wybrać negatyw dźwiękowy Tf 3, gdyż zmniej-szońy efekt „Klartonu" mniej razi, aniżeli ujemny wpływ na jakość dźwięku. Jeżeli zaś zapewnione jest dokładne przestrzeganie wszelkich przepisów przez współpracę kierownika aparatury dźwiękowej z laborantem z jednej stro ny, a stalą kontrolą zaczernień i wartość gamm z drugiej— poleca się użycie taśmy dźwiękowej Tf 4 lub pozytywu dźwiękowego. Któremu z tych dwuch materjałów dać pierwszeństwo, zależy od wymagań co do jakości dźwięku oraz warunków świetlnych kamery dźwiękowej. Ponieważ negatyw dźwiękowy Tf 4 posiada wyższą ogólną czułość, niż pozytyw dźwiękowy, wystarczy też aparatura o mniejszej sile światła, bez potrzeby przeciążenia lampy w aparacie. Dochodzi jeszcze, w przeciwieństwie do pozytywu dźwiękowego, lepsze oddanie wysokich tonów, co jest jedną z zalet taśmy dźwiękowej negatywowej i ma decydujący wpływ na koloryt muzyki i mowy.

15