02101

—- 2 i —

na Osborn’a w towarzystwie sierżanta okrętowego.

Widok ten dodał otuchy sił staremu marynarzowi; znowu wypalił do nieprzyjaciela.

Atoli strzelając przed siebie, nie widział grożącego mu z innej strony niebezpieczeństwa, od którego jedynie ocaliło go szybkie przybycie przyjaciół.

Dwa wilki zakradły się z tyłu i jeden z nich już miał skoczyć mu na kark, gdy powaliła go kula oficera.

Po kilku jeszcze strzałach wilki zawróciły się i uciekły.

Wilk złapany różni się tern od każdego prawie zwierzęcia, że nie staje się okrutniejszym w niewoli. Nawet mysz gryzie palec, wsunięty do pułapki — wilk chowa się tylko w kąt i skowyczy żałośnie na widok człowieka. Złapać go jednak bardzo trudno, gdyż jest on bardzo ostrożny.

Niektórzy przyrodnicy utrzymują, że zwierzę to nie da się oswoić.

Nie jest to jednak prawdą, bo myśliwi, żołnierze i majtkowie przyswajali niejednokrotnie nietylko małe wilczątka, ale nawet dorosłe wilki.

Jerzy Ruxton, Anglik, który przebył wiele tysięcy mil w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, uznając z innemi powagami tchórzo-