207
w Kommissyi Bankowej przez trzy Dwory do upadłych .szęściu Banków wyznaczonój (J). Przy zmianie losów kraju, dnia 18 Lutego 1807 roku mianowany Członkiem Izby Administracyjnej Departamentu Warszawskiego Spraw Wewnętrznych. Dnia 1 Marca tegoż roku sprawował obowiązki Prezydenta Municypalności miasta stołecznego Warszawy. W roku 1809 po bitwie pod Raszynem, i wejściu wojsk nieprzyjacielskich do stolicy, wzięty jako zakładnik wraz z Kochanowskim, Linowskim, Dominikiem Borakowskim i Kilińskim, trzymany był pod strażą w pobliżu kojzar Ujazdowskichwyszedł z więzienia, po opuszczeniu tajemnem Warszawy przez wojska austryackie w sóm dzień Bożego Ciała tegoż roku. (2) W roku 1812 był Kommendantem Gwardyi Narodowój. W 1816 mianowany Sędz ą Appellacyjnym; w następnym Prezesem Trybunatu Handlowego; później sprawował dawne obowiązki Prezydenta; w roku 1829 miał przyznaną emeryturę, i jako emeryt obrany Prezesem Komitetu właścicieli Listów zastawnych, w tój godności w podeszłym wieku, bo ma^c lat 80 umarł. (3)
Niskiego wzrostu, zwięzłej postaci, odznaczał się Wysokiem czołem, spojrzeniem wydatnóm i pełnćm życia. Biegły mówca, znał wybornie dawne prawa polskie, i przekonanie swoje o ko-niecznój ich znajomości i zgłębianiu, w pismach swoich 'ogłaszał. (4) Badał gruntownie dzieje krajowe, miał tóż piękny księgozbiór, bogaty w tego rodzaju zabytki. Każde dzieło z jego zbioru, ma przypisy a nieraz i obszerne noty, sprostowania i dodatki. Z prac swoich drukiem ogłosił:
1. Pismo o prawach dla Księstwa Warszawskiego uchwalonych (Warszawa 1809 roku str. 125, 8vo). 2. Uwagi nad potoszechnem moratorium' czyli odpowiedź na pismo A. Bielskiego,
z dołączeniem historyko zbiorze prawa przez A. Zajmojskiego sporządzonym. (Warszawa 1810 roku 8vo, str. 46 i 50). 3. Rozprawa o professyach i profesśyjónistach, oraz o systemacie
administracyjnym. (Warszawa 1810 r. 8vo, str. 224). 4. Dzieje o znaczeniu Władzy Ducho
wnej obok świeckiej; z dodatkiem. (Warszawa 1818 r. 8vo, str. 190).—Pismo to ś. p. Węgrzecki ogłosił najprzód w Gazecie Korrespondenta Warszawskiego 1817 r. (ód Nr. 48 do 53). Gdy na nie wyszła odpowiedź pod napisem: „Listprowincyonalnego do Warszawskiego filozofa, 1817 roku,“—Węgrzecki rozprawę swoją oddzielnie wydał; a w dodatku daje odprawę owemu pro-wincyjonalnemu filozofowi.
(') Znajdzie czytelnik wyjaśnienie tego przedmiotu w życiorysie Teppera“bankiera, w T. II niniejszego dzieła.
(*) Michał Korwin Kochanowski za czasów Księstwa Warszawskiego Radca-Stanu, Prezes Kommissyi żywności, wykształcony za panowania Króla Stanisława w korpusie kadetów w Warszawie, mąż światły i wymowny, odznaczył się w usługach dla kraju. Przywieść tu muszę jedno zdarzenie ciekawe, a które mam od ś. p. Edwarda Dembowskiego, aby nie poszło w zapomnienie. Kiedy Napoleon bawił w Warszawie a znalazł,niedostatecznie zaopatrzone magazyny, jak tego pragnął; wpadł w gniew wielki, i kazał przywołać przed siebie Kommissyją żywności. Kochanowski jako Prezes, stanął na jej czele. Cesarz z uniesieniem zaczął robić wyrzuty niedbalstwa, a wpadając w gniew coraz większy, wyrzekł: że jeżeli nie spełnią jego żądań, to każe ich rozstrzelać! I w tej chwili uderzywszy palcami w tabakierkę, otworzył ją aby zażyć tabaki. Kochanowski przerażony, na hasło dane w tabakierkę, zapomina gdzie jest i przed kim stoi, a zwyczajem tabaciarzy natychmiu?tsięga ręką, chwyta szczyptę dobrej tabaki, i zgrabnie zażywa. Cesarz stanął zdumiony, i zbity z toru zimną krwią Kochanowskiego, w grzecznych słowach zamknął to posłuchanie.
Linowski znany jest jako autor broszury, pod napisem: ,,List do przyjaciela‘‘ w którym w jak najczarniejszych kolorach przedstawia działania Hugo Kołłątaja w ostatnich latach panowania Stanisława Augusta.
(3) Umarł ś. p. Węgrzecki w domu Łagiewnickiej Nr. 463 przy ulicy Senatorskiej obok Ratusza.
(4) Zobacz dzieło: „Dzieje o znaczeniu władzy duehownej.,‘ str. 5.