0829

. 829

W. KS. LITEWSKIEGO.

dere, qui singulari affectione et fidelitate erga nostram magestatem et inclitam co-ronarn regni nostri Poloniae se adhibent et exercent, pro eorurn ducali statu et promotione et praehabita matura deliberatione et consilio praelatorum et baronutn nostrorum, tam Pobnorum, quam Hungariae regnorum, praefatos duces, consan-guineos nostros communiter et dmisim, sigillo eorurn ducali frui, quo ex avo et patre ipsorum uti consueuerunt, scilicet equo, cui subsidet vir armatus, gladium euaginatum in manu tenens. Volumus, decernimus, approbamus et concedimus per-petue ac in emm. In ejus rei testimonium, sigillum nostrum praesentibus est ap-pensum. Actum Budae feria quinta proxima antę festum sancti Viti, anno Domini 1442. Praesentibus ibidem reuerendissimis in Christa patribus, dominia: Simone agringen., Petro celadien., episcopis; magnificisque, Laurentio de He-deruara regni Hungariae, Luca de Górka poznaniem, Petro Odrowąż de Sproua leopolien., nalatinis; Laur entio de Calinon a siradien., Gregorio . de Branice radomiem, castellanis, ac aliis phtribus fide dignis. Datum per ma-nus magnificorum, Joannis de Koniecpole cancellarii, et Petri Woda de Szczekoczin mcecancellarii.

Konfircnował Zygmunt August ten list w roku 1569, na sejmie walnym lubelskim, miesiąca maja, dnia dwudziestego piątego.

Wiekujużmego był Alexander książę Czartoryjskie, który był wojewodą wołyńskim w roku 1560. Zostawił syna Michała, który z Chodkiewiczowną hrabianką na Skłowie i na Myssy, kasztelana wileńskiego i starosty żmudzkiego siostrą, potomstwo zostawił.

Tychże przodek Iwan Czartoryjski zabił był książę Zygmunta, dla tego, że on nie pomnąc na przysięgę swą, prawa wszystkie i wolności rycerstwu księstwa onego psował, o czem czytaj Miechowitę w ks. 4, list 309, w roku 1440.

Z tymiż jednę dzielnicę mają Sanguszkowie, z których Fedor był starostą wło-dymirskim i marszałkiem ziemi wołyńskiej.

Dymitra Sanguszka w Jaromierzu wspomina epitaphium, który zabit od Marcina Zborowskiego, kasztelana krakowskiego, o księżnę Katarzynę z Ostroga.

Roman Sanguszko brat rodzony tegoż Dymitra, mąż sławy i pamięci wiecznej godny, był to mur prawie krajów onych. Tych obu urodziła Anna despotowna. Był wojewodą bracławskim, hetmanem nadwornym wielkiego księstwa litewskiego, żytomierskim, bracławskim, Winnickim starostą. Umarł roku 1571. Ten bywając w wielu potrzebach znacznych z nieprzyjacioły, sam potem ojczyźnie i królowi panu tak służył w roku 1567. Mając sprawę pewną o wojsku Moskiewskiego, ruszył się z ludem, którego miał pod swą sprawą taką liczbę albo poczet: Rotę hetmana wielkiego z porucznikiem Dymitrem Różańskim i Frącem Zukiem 200 koni, jego rota 200 koni, Konstantego Wiśniewieckiego 200, Jana Jurgia Zenowicza 200, nad którym był porucznikiem Szczygieł. Janusza Zbaraskiego 200 koni, który potem był wojewodą bracławskim, Sokolińskiego kniazia 200 koni, nad którymi był porucznikiem Fedor Ostrowski, Juriego Tyszko wica 150 koni.

Roty piesze: Dymitrowskiego rota 200, Rusieckiego 200. Kozacy piesi, Bogdan Telica a Hreori Oskierka 150. Z tymi ludźmi ruszył się dnia wyżej pomio-