0929DRUK00001783

0929DRUK00001783



271


REFRAKCJA ASTRONOMICZNA

skąd wypływa


R0Ru,


a' a'


Z przeliczenia wypływa, że można tu przyjąć zawsze

(cb'>


a' ii -i — = 1 + *? + #.

a wię-c także

Rv = Rm -|- Rm X -f- R-m y~    j^l 12)

Wzór ten określa prawdziwą refrakcję przez dodanie do refrakcji średniej dwóch poprawek. Pierwszą z tych poprawek Rmx określają wzory (by) i (ba), jako funkcję ciśnienia baronie-trycznfego, w dgotnośći i temperatury powietrza, drugą poprawkę Rm y, wyrażającą wpływ szerokości geograficznej i wznieKjenia. miejsca obserwacji nad poziom morza, określa wzór ,(5a). Ta ostatnia poprawka fest zawsze bardzo mała, i jbliczenie jej jest bardzo uproszczone przez to, że y dla, danego miejsca obserwacji ma wartość Stalą. Tak np. dla Lwowa jest ? = 49° 50',. h — 330 m, więc według wzoru (ca) y — 0.000341; przy Jej wartości y poprawka Rm y dopjero dla z — 80° wynosi 0".l

Tu należy dodać uwagę, źe wzór (112) ważny jast dla wszystkich wartości z, t. j. może być stosowany zawsze, t. j.. czy Rm zostało obliczone za pomocą wzoru (88), czy też za pomocą wzoru (108).

Przykład. Odległość zenitalna pozorna gwiazdy, obserwowanej we Lwowie, wynosi 56° 30'. Znaleźć odległość genitalną prawdziwą, gdy w czasie obserwracji temperatura powietrza wynosiła -f- 1S(C, ciśnienie po zredukowaniu stanu barometru na temperaturę zewnętrzną wynSfcto 742 mm, a prężność pary wodnej w powietrzu 12 mm.

Obliczamy najprzód jpfrakcję średnią wrndlug wzoru (88'}

4„.    1.77880    A,    8.82373    A2    _ §163325.

tang#' 0.17922 tang3 2'    0:53760 tang5 2'    0.89610

2l0tangs'    1.95802    djteng3^'    9.36139    A2tnng5z’    7.32935

A0 tang z = 90".79 Ax tang3 z = 0."23 A3 tang5 z - 0".00


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001723 211 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA wypływające z tporji, opartej na pewnych założeniach c
0929DRUK00001791 279 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Wypływa z tyęh wzorów sin ą — sin Q cos z_sin q — sin
0929DRUK00001755 243 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA .Jak widzimy, pod znakiem całkowania występują tylko
0929DRUK00001701 289 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Rozwijając w aa szereg według potęg s, otrzymujemyfS (
0929DRUK00001703 291 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Mieliśmy także u, u0 — u aw = 1 — J— == J--—L ho
0929DRUK00001701 289 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Rozwijając w aa szereg według potęg s, otrzymujemyfS (
0929DRUK00001737 225 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA najsilniejsze, lecz promienie fiołkowe, których długoś
0929DRUK00001719 ROZDZIAŁ V.REFRAKCJA ASTRONOMICZNA. 46. Zjawisko refrakcji. Gdy w danej chwili prz
0929DRUK00001729 217 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Kóvri;iJ]io-.ki zywej OP znajdziemy, gdy wyprowadzimy
0929DRUK00001731 219 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA więc wzór (82) scalkujemy, przyjmując dla granicy doln
0929DRUK00001733 221 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA albo też wzór różniczkowy dE r0 p0 sin z   &
0929DRUK00001735 223 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA 51. Kilka uwag o spółczynniku załamania światła. Ze wz
0929DRUK00001741 229 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA tego musimy się w tym względzie uciekać do hipotez, dą
0929DRUK00001743 2‘31 REFRaKCJA astronomiczna Jak wynika ze wzoru (s), zmienna u jest zawsze małym
0929DRUK00001747 235 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Przez całkowanie otrzymujemy stąd logn p = — H- C. Ad
0929DRUK00001749 237 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Podstawiając to wartość w równaniu (aa), otrzymamy 1—/
0929DRUK00001751 239 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Widzimy z tych wyrażeń, że całka / uH dw rozpada się n

więcej podobnych podstron