0929DRUK00001755

243

REFRAKCJA ASTRONOMICZNA

.Jak widzimy, pod znakiem całkowania występują ' tylko potęgi u od n-e;j do (2    -j- l)-ej; obliczenie więc całki wzoru (a-l)

i    i

sprowadza się do obliczenia całek postaci [nMiw i fu*codo),

o    o

gdzie x jest liczbą całkowitą przyjmującą wartości pcŁąwszy od n dotS«-f-l Do obliczenia tych całek służą wzorjA9fci. Jednakże można wzór (ał) jeszcze bardziej uprościć, zachowując. pożądany stopień dokładności.

Jak zobaczymy później, a₀ jest małym ułamkiem. Wynika

i    i

stąd, że ze wszystkich całek postaci / ?/ - dto i fu* w dw, na które

o    o

ftzkłada sic całka wzoru (ał), największą wartość mają c-ałki te dla H — n. A ponieważ także k₀ jest ułamkiem dodatnim, wi$c w% wzorach (96), określających XT_n i W_n, najmiększą wartość mają ocyrazy pienvsze ty cli wzorów; jest więc, ponieważ = 1,

z©’ •względu zaś na -wzory (97) jest także 1 1

j ii^M dw > a,*- n!, j nⁿ w dw > a₀ⁿ n _r    (ani)

o    0

Niechaj będą X i p dwie liSzby, zawarte pomiędzy n i &n-j- 1. Pośród wyrazów, ną które rozpada¹ gię ogólny wyraz refrakcji A„ tang^2w+1 s, ze względu na wartość jczynnilca A,„ określoną przez wzór' (ał), znajdują, się. między innemi także wyrazy następujące:

L =----- a / -wJ dw X tang-" +¹ s ;

n\    /

(an)

ni

M — —‘-li oc" f u¹'¹ w dw x tang^2,8+¹ s.

16*

0