0929DRUK00001789

277

REFRAKCJA ASTRONOMICZNA

■oraz prężności pśt.ięH wodnej b. Wartolc A B podaje tablica VI c z argumentami b i B. Gdy stanu wilgotności-się. nie uwzględnia, przyjmuje-się wprost \B = B — 760 mm.

62. Wpływ refrakcji na spółrzędne gwiazd w dowolnym układzie sferycznym. Niech oznacza na ryc. 44 Z zeait miejsca obserwacji, a ZG kolo wysokości gwiazdy G. Ponieważ refrakcja nie zmienia azymutu, więc miejsce jej prawdziwe G i przez refrakcję zmień iojio miejsce pozorne G' przypadają na jednem kole wysokości. Niechaj będzie prawdziwa odległość zenitalna gwiazdy ZG = s, a pozorna odległość Zenitalna ZG = z, to jest, jak wiemy,

z —z =B,

Z powodu przesunięcia sio gwiazdy o luk Ji na kole wysokości ulegają zmianie jej spółrzędne w każdym uktadzie sfe-ryc.zftym. Weźmy pod uwagę ogólnie układ, którego biegunem jest punkt II, niechaj spólrzędnemi gwiazdy G w tym układzie będą: 1) odległość gwiazdy od bieguna II, liczona na wielkiem kolo, przechodzącym przez biegun II i gwiazeje, kąt, jaki tworzy wspomniane wielkie koło z koleni HX, ktorego położenie na niebie jest w'.sposób ścisły określone; kierunek w^rzrostu tego kąta wskazuje strzałka.

Punkty Z, G i G' w tym układzie mają odpowiednio spól-rzędue (P, Q),iM q) i {p, ą). To znaczy, że jest:

XIIZ =P i nz = 90°— Q,

XIIG =p i IfG = 90° — q,

XfIG'=y i IIG'= 90° — q.