94290601

190 JAKOB PARNAS

TABLICA 4.

Ciśnienie w mm. Hg. .	Zawartość w 100 cm. krwi cm. C0t
0,6	7,1
2,3	13,7
5,5	19,5
8,2	24,7
10,6	27.0
28,3	38,1
54,3	46,7
82,0	55,7
125,0	57,7

Z całej zawartości dwutlenku węgla we krwi przypada około 60% na osocze, a około 40% na ciałka czerwone. O związkach, w których się C0₂ we krwi znajduje, możemy powiedzieć tylko tyle:

Węglany alkaliczne, zawarte w osoczu, już przy najniższem ciśnieniu C0₂, jakie w organizmie zachodzi, przechodzą w dwuwęglany; sole alkaliczne białek kwaśnych (globuliny) rozkładają się wprawdzie pod wpływem kwasu węglowego, ale dopiero przy kon-centracyach jego znacznie wyższych, aniżeli te, które w organizmie zwierzęcym napotykamy. Tym więc połączeniom udziału w wymianie oddechowej dwutlenku węgla przyznać nie możemy. Natomiast jest prawdopodobnem, że ciała białkowe wolne, jako mające własności słabych zasad, wiążą słaby kwas węglowy i odszczepiają go w miarę jego ciśnienia. Tego rodzaju reakcye wykazano zarówno dla białka surowicy, jak i dla hemoglobiny, której składnik białkowy wiąże dwutlenek węgla w ciałkach czerwonych.

Jeżeli nasycamy krew dwutlenkiem węgla, to alkaliczność surowicy wzrasta: surowica zawiera więcej węglanów alkalicznych, aniżeli przy niższem ciśnieniu kwasu węglowego, chlor z niej przechodzi do ciałek czerwonych. Niektórzy fizyologowie przypisują temu zjawisku sprawę oddechową; zwiększona alkaliczność osocza, opłukującego bezpośrednio tkanki, ma ciśnienie dwutlenku węgla utrzymywać na niższym poziomie i umożliwiać doskonalsze nasycenie nim krwi.

Nie będziemy tu omawiali przebiegu krzywej ciśnienia dwutlenku węgla we krwi, poniżej ciśnienia 30 mm. Hg.; dziedzina ta nie ma znaczenia dla procesów wymiany oddechowej. Również obojętną jest kwestya, czy całkowita ilość zawartego we krwi dwu-