94291201

196 JAKÓB PARNAS

w czasie znacznie krótszym, aniżeli jednokrotny obieg krwi, to możemy uważać przynajmniej ciśnienie dwutlenku węgla w zawartości woru za zbliżone do ciśnienia tego gazu we krwi tętniczej.

Wykazaliśmy, że ciśnienie gazów oddechowych w płucach zależy od rozmiaru wentylacyi płucnej i od przemiany oddechowej materyi; oprócz tego musi ono zależeć od ciśnienia tych gazów w powietrzu wdychanem więc i od ciśnienia barometrycznego.

Przy normalnem oddychaniu powietrzem pod ciśnieniem ba-rometrycznem 760 mm. Hg. ciśnienie tlenu w płucach u człowieka wynosi 100 do 105 mm. Hg., ciśnienie C0₂ = 32 do 42 mm. Hg.

Tablica 7. zawiera ciśnienie tlenu w płucach kilku osób w stanie spoczynku i podczas pracy. Zestawienie to wykazuje wielką jego stałość u poszczególnych osób w warunkach normalnych, wskazując nam zarazem, jako czynnik regulujący, objętość minutową oddychania; gdy się zwiększa zużycia 0, zwiększa się równolegle wentylacya płucna.

TABLICA 7.

Osoba. Ciśnienie bar.		Ciśnienie tlenu w płucach w mm.	Zużycie 0 w cm* na minutę	Objętość minutowa oddychania w litrach
N. Zuntz. .	758	104	w spoczynku 238	4,87
A. Loewy .	758	103,4	186,1	3,93
n 11	758	103,4	227	5,04
N. Zuntz. .	758	102,3	przy pracy 1315	22,69
A. Loewy .	758	102,8	1287	23,6
11 11 *	758	102,6	838	18,3

Czynnikiem, regulującym rozmiar wentylacyi płucnej, nie jest ciśnienie tlenu w pęcherzykach: samo obniżenie zawartości tlenu w powietrzu wdychanem nie wywołuje wzmocnionego oddychania.

I    Czynnikiem regulującym jest ciśnienie dwutlenku węgla w pę

cherzykach płucnych i zależne od niego ciśnienia we krwi tętniczej.

Ośrodek oddechowy tak jest wrażliwy na zwiększenie się kwaśności krwi, że przyrost ciśnienia kwasu węglowego w płucach, wynoszący 1*5 mm. Hg., powoduje podwojenie wentylacyi płucnej. Ciśnienie C0₂ w płucach jest niezależnem od ciśnienia barometry-