FizykaII55301

549

549

trycznym. Najwydatniejszą oznaką tego stanu jest zjawisko odpychania, mianowicie po poprzedniem przyciąganiu. Obydwa te działania także silami elektrycznemi (w znaczeniu określonem ^w § 20 T. I), zowią się i w razie słabego objawu za pomocą osobnych przyrządów, elektroskopami nazwanych, wykazane bywają. Najprostszym elektroskopem jest wahadło elektryczne, b j- bzowa gałeczka, wisząca na cienkiej niteczce z lnu lub ko-^nopi, jak to wystawia Fig 301, lub igła elektryczna czyli mosiężny drucik, zakończony metalowemi gałeczka-mi i spoczywający za pomocą agatowej podkładki na ostrzu (Figura 302).

2) Ciało już naelek-tryzowane może tej własności swojej udzielić także innemu ciału, któ- -re jeszcze jej nie posiada. Wszelako nie wszystkie ciała przechodzą z równą łatwością w stan elektryczny i nie wszystkie utrącają wje-dnakowy sposób raz nabytą elektryczność swoją; albowiem każde stawi przechodowi temu pewny opór, który się oporem przewodzenia zowie i u jednego ciała jest większy, u drugiego mniejszy. W niektórych ciałach, jak szkło, wznieca się elektryczność przez tarcie nawet wtedy, gdy je w gołej ręce trzymamy, w innych zaś, jak np. metale, dopiero wtedy, gdy są Fig. 302.    osadzone na szklannym łub żywicznym

trzonku, lub gdy ręka, którą się je trzyma, owinięta jedwabną materyą. W pierwszych elektryczność zatrzymuje się tylko