644
kolumny przy ostatnim krążku metalowym uskuteczuia, jak to okazuje Fig. Sól.
Stos Volty w ten sposób urządzony ma tę niedogodność, że płatki sukienne, przytłoczone ciężarem krążków metalowych,
pozbywają się prędko cieczy, którą były przesiąkły. Z tego powodu urządzono stos korytkowy, który jest stosem kolumnowym, poziomo ułożonym* Składa się on z drewnianej skrzynki prostokątnej, powleczonej wewnątrz należycie smołą lub innym kitem izolującym. Blachy cynkowe i miedziane, spojone po dwie, tworzą woltmczne ogniwa wielkości wewnętrznego prze' cięcia skrzynki i osadzają się w kicie? para za parą, zostawiając niewielka odstępy pomiędzy niemi nakształt przegrody. W te odstępy nalewa się wody, zakwaszonej kwasem siarkowym, która sprawia ten sam skutek, co płatki sukienne w stosie kolumnowym. W obydwóch skrajnych korytkach są zagłębione blaszki miedziane, ’ do których przytwierdzają się druty, Fig. Sól. mające być łącznikami stosu, gdy 8°
zamknąć przyjdzie.
Inną odmianą stosu korytkowego jest stos kubkowy Wolin-stona {Fig. 352) na kształt wzoru, wystawionego na rysunku Fig. 353 {obie na nast sfr.), zbudowany z tą jedynie różnicą,1/j blacha miedziana osłania po obu stronach odosobnioną-od niej grubszą płytkę cynkową w każdym kubku, która drutem luh paskiem miedzianym jest połączona z miedzianą blachą następ' nego kubka, tworząc, z mą parę elektrobudzącą, jakich cztery przedstawia powyższa baterya, z pięciu kubków złożona. Wszystkie pary są przytwierdzone do drewnianej ramy, dającej się p°d-nosić lub spuszczać między czterema słupkami, aby wszystkie naraz do cieczy zanurzać lub z niej wyjmować było można. Woda w tych kubkach bywa w yi6 cz. zadana kwasem siarkowym,