FizykaII56901

565

ności (+: E), uskutecznione w ten'sposób, iż z każdego miejsca jego powierzchni wychodzą niejako równe i wręcz przeciwne działania, które dla tego w każdym punkcie okolenia neutralizują się zupełnie. Cokolwiek bądź więc prawdziwą jest przyczyną obydwóch przeciwnych elektryczności, którym dano nazwy dodatniej i ujemnej, każde zelektryzowanie ciała, czyli wzbudzenie w niem elektryczności, da się porównać z rozdzieleniem jakiegoś złożonego stanu równowagi na pojedyncze działania składowe zupełnie równej wielkości. W dobrych przewodnikach tak jeden {-j- E), jak i drugi (— Ej stan elektryczności każdej cząsteczki przenosi się z największą łatwością na drugą, czyli udziela się następnej, tuż koło niej leżącej, w złych zaś przewodnikach dzieje się to bardzo trudno. Każdy objaw elektryczny zmierza nietylko do wprawienia w ruch cząstek ciała, które się w tym lub owym stanie elektrycznym znajdują, ale także do wzbudzenia elektryczności w około, usiłując wywołać ² dali w innych ciałach stany elektryczne, mianowicie przeciwny swemu na stronie do nich obróconej, a równy.mu na stronie odwróconej, wypierając go tamże jak tylko być może najdalej, co już z wykładu sprawy elektryzowania przez influencyą dostatecznie wiadomo. Ztąd tćż pochodzi, że elektryczność na każdym dobrym przewodniku tylko na jego powierzchni pojawia się, gdzie on z powietrzem atmosferycznem, będącem złym Przewodnikiem elektryczności, graniczy, mając tam na sobie cieniuchną. pod względem grubości tylko z zakresem działań między cząsteczkowych porównać się. dającą, warstewkę zelektryzowanych cząsteczek ciała , czyli molekułów, w pewnym stanie przymusu w obec okolenia zostających. Wielkość siły, Pochodzącej od kawałeczka tej warstewki naelektryzowanego ciała, czynnej w pewnej odległości np. w odległości — 1, uważa się za miarę nagromadzonej tamże elektryczności; iloraz zaś, otrzymany z podzielenia tej ostatniej ilości przez wielkość kawałeczka owćj warstewki ciała, przedstawia niejako gęstość elektryczności, utrzymującą się w tern miejscu ciała. Od niej to zawisło tak zwane napięcie elektryczne, t. j. usilność do wyrównania tego przymusowego stanu, w którym się ciało naelektry-zowane w obec najbliższego okolenia znajduje, czyli dążność do zniesienia go tak w ciele naelektryzowanem, jako tćż i w całem