FizykaII81001

SOi

mu, Faradaj na drodze doświadczeń optycznych wykazał pewna zmianę stanu molekularnego pod wpływem działań magnesujących, a następnie spostrzegł, że bieguny silnego magnesu na wszystkie ciała niemagnetyczne wywierają istotnie siły odpychające. Faradaj i Pliicker dochodzi tego wpływu na rozmaite ciała w przyrodzie za pomocą bardzo silnych magnesów, kształt podkówy mających, mianowicie silnych elektromagnesów, opatrzonych półzbrojami kształtu ściętych piramid nieforemnych, obróconemi do siebie węższymi końcami, jak to niżej na rysunku widać. Pierwszy przekonał się, że każde ciało, mające kształt kuli, sześcianu, lub innej jakiej bryły regularnej, zawieszone na nitce nieskręconej w samym środku pomiędzy biegunami podkowy, nie okazuje żadnego ruchu ani w chwili powstania, ani też ustania prądu elektrycznego, który zamienia żelazo na magnes, lecz zbliżone nieco do jednego bieguna w chwili powstania prądu elektrycznego doznaje -zaraz od niego albo przyciągania albo odpychania, trwającego dopóty, póki ten prąd utrzymnje miękkie żelazo w stanie magnetycznym. Jeżeli zaś ciało, zawieszone w sposób powyższy, ma postać po-długowatą, natenczas jego oś długości albo się układa do równowagi na płaszczyźnie pionowej, przez bieguny podkowy idącej, i zajmuje położenie AW {Fig. 447), które osiowem się zowie,

albo stawia się prostopadle do tejże płaszczyzny, to jest zajmuje położenie linii ab, eln«'-toryalnem czyli równikowe¹¹¹ nazwane. W pierwszym razie zowie się ciało parami¹' gnetj/cznem, lub po prostu magnefycznćm, w drugim zaś dianu-' gnefycznem. Wszystkie ciała doznają jakiegoś wpływu od bardzo silnych biegunów⁷; ciała magnetyczne (żelazo, stal) przyciągania, a diamagnetyczne (bismut, fosfor, ciężkie szkło) odpychania. To odpychanie ciała diamagnctycznego od biegnnów silnego magnesu można.nawet okazać za pomocą czułych ważek umieszczając takie ciało w szkiełku od zegarka, spoczywającem na stosownym pierścieniu, który do talerzyka ważek tak je-^ przyczepiony, iż szkiełko jednego bieguna żelaznej podkowy dotyka się. Sprowadziwszy oba talerzyki do równowuagi i P¹¹'