126
zeum. Puścił się przeto w tę podróż i niemały zapas nabytych obrazów i marmurów do Berlina sprowadził. Lecz za jego powrotem zmieniło się położemie: Fryderyk Wilhelm II już nie żył, następca jego wojną zajęty, pamięć o sztukach pięknych na bok odłożyć musiał, a tak zawarte poprzednie układy z Regulskim, zatwierdzone nie zostały. Wrócił więc z nabytkami swymi do Warszawy i odtąd ciągle w niej bawił, w pracach nieustawając. Śmierć nagła w dniu 28 Lipca 1807 roku zaskoczyła go w sile wieku, bo łat 50 nieliczącego (*). Wszystkie- prace rzeźbiarskie Regulskiego szczegółowo wymienił E, Raslawiecki, w obszernym tego artysty życiorysie (Biblijoteka Warszawska 1848 r., Tom Ił), my tu tylko wymienim prace mające związek z ojczystemi pamiątkami: Stanisław August (kilkakrotnie) i wiele członków jego rodziny; wizerunki królów Polskich; T. Kościuszko, Ignacy Krasicki. Z dzieł medaljerskich znane są trzy pięknego wykonania medale: 1, na pamiątkę położenia kamienia węgielnego kościoła Opatrzności 1792 r.; 2, na cześć Księcia Józefa Poniatowskiego roku 1792, jako naczelnemu wodzowi przez wojsko ofiarowany, z napisem: Miles Imperałori; 3, ofiarowany jenerałowi Buxhówden w hołdzie wdzięczności przez miasto Warszawę 1795 roku.
ANTONI MUCZKOWSKI.
(Spoczywa w ziemnej mogile bez nagrobku i napisu).
Urodził się dnia 4 Czerwca 1807 roku w Lublinie, z Marcina i Katarzyny Muczkówskich. W dziecinnych latach utraciwszy rodziców, mając zaledwie lat 8, kiedy wzięty na opiekę przez starszego brata Józefa, znanego chlubnie w dziejach literatury naszój, wraz z nim przeniósł się w roku 1815 do Krakowa, a następnie do Poznania r. 1819. Józef Muczkowski wezwany został przez Rząd Pruski na nauczyciela Gimnazyum Katolickiego u Ś®J Maryr Magdaleny w Poznaniu. Tu Antoni w przeciągu lat sześciu ukończył wyższe klassy gimnazyalne od 3 do 6. Spółu-czniem jego wtedy był nasz humorysta August Wilkoński. Od szkół już wdrażał się do ciężkiój pracy Muczkowski: bo sam się ucząc pilnie, udzielał korepetycye innym, a doszedłszy klass wyższych, dawał na mieście Iekcye- Twardy to i mozolny zarobek. Złożywszy egzamen ma-luriłaUs (dojrzałości), pragnąc oddać życie swoje nauce, postanowił zostać księdzem, i w tym celu wyjechał w roku 1826 do Wrocławia. Ale przyjęty z pochlebnóm ze szkół świadectwem do Uniwersytetu, zmienił tu myśl swoją, gdyż się zapisał na wydział prawa. Po roku pobytu W Wrocławiu przeniósł się do Berlina: tu przebył lat 3, do r. 1829. Prawo i filologija zajęły mu wszystkie godziny. Oddany cichćj a ciężkiej pracy, nie znał rzec można chwil radosnych młodego wieku, nie znał gwarliwego życia studentów akademickich, co się wtedy odznaczali tak burszostwem swojóm. Zdobywając coddziennie nowe skarby nauki, nie wiedział sam, jaki przedmiot wyłącznie wybrać dla siebie. „Staranie o chleb powszedni, (pisze J. Bartoszewicz) zabiło na długi czas w Muczkowskim chęć i wszelkie namaszczenie do pracy naukowój. Skoń-
(9 Biblijoteka Warszawska, 1848 r. Tom II, fol. 262.