KSE9262 II L30

212

ków _p4 rów nie jak tlla największych miast w ówczesnej Polsce, zwabiło prędko niemałą ludność cudzoziemską do nowego Samborza i przedaż ta obszernej przestrzeni zarosłej lasem, między wsiami Strzałkowdce i Hulace, do wykarezowania, uprawy'i budowania się, była istotną fundacją tego miasta. Zapewnił Melsztyński własność zupełną sześciu łanów wójtowi, i innych wielkich prócz tego użytków i dochodów a dla innych osadników przeznaczył swobodę kilkoletnią, a potem opłatę czynszów sobie i uastępcom swoim. Zaw arowane były prócz tego, po upływie, oznaczonej na osadzenie się swobody, obowiązek służby wojskowej przez wójta i jego spadkobierców dla dziedzica, oraz wyłączenie pierwszego od polowania na grubego zwierzą, a nakonie.c dwie części dla dziedzica trzecia zaś tylko dla wójta, miodu z barci po lasach znajdujący cli się. Dokument w ięc tu przy toczony , może być dostatecznym przykładem w jakim sposobie zakładane i lokowane były miasta ówczesne pod juan em Niemieckim na Rusi Czerwonej. Między obecnemi czyli świadkami tego aktu, prócz Jana z Tarnowa wojewody Samlomirskiego, ktorego przytomność, jako męża jednego rodu z Melsztyńskiemi, i jako starosty ziemi Ruskiej, ważniejszą była od innych, znajdowała> $ię jeszcze jedna osoba szczególniejszym tytułem mianowana. Rył to Dzing-jusz czy też Dzinga ze Stopnicy wojewoda U iłochów. Jest to szlachcic Stupnieki, dowodcaądiorągwi najemnych Wołochuwg którą Spytek dla powagi i wielmożności większej. bądź z innych powodóu, na żołdzie swym utrzymywał (1). We dwa,Jata potem w innym przywileju od

(1) Pierwszy raz ogłaszając tę monografią wziąłem przez nieba-czność tego Dzingę za Wojewodę czyli Hospodara Wołoskiego. Sprostowanie omyłki winjenem uczonąmu przyjacielowi memu Mikolajmci Malinowskiemu, Ob. Bibl. 11 arsz. rok 1844. Wrze-_ sień. T. 111. sir. 689.