KSE9262 II L31

309

okiem nieprzejrzany uczyniwszy trzy tabory wyruszyli w pole— Prawy Tabor sprawował Pan Koniecpolski Hetman, lewy kniaź Korecki w srzednim Sam Pan Hetman z Udarem Wołoskim, tamże naprzód Ifarcow-nikom naszym dobrze się poszancowało, ze szkody wielką Pogan te harcy odpraw ywały się— A w tym przyszło do walney bitwy gdzie wielką dziurę w pogaństwie uczynili. Z niebardzo z szkodą z wielką swoią bo od wielkości będąc przemożeni a zwłaszcza Tabor którym rządził Pan Hetman Polny będąc przełomiony^ od nawalności Janczarowi ustąpić naszym musie':, od okopu gdzie zginęło naszych w tey potrzebie do trzech-set a pogaństwa pewnie do połczwarta tysięcy, tamże postrzelono Pana Starostę Rubieszewskiego, Pana Bo-łobana y Starostę Winnickiego, P. Dinofa Połkowni-ka, Pana AVołodzimierza Ferenbercha y niemało naszych rannych y postrzelonych. Teyże nocy w.elka trwoga uczyniła się w obozie mieszanina nie mała, bo zarazem Kalinowski Starosta Kamieniecki uciekł z półtora tysięcy, który iako powiadaią że w^r Prucie utonął, a ludzie którzy z nim uciekli Tatarów ie postrzegłszy szli za nim w pogonią, iednych dobili, drudzy po-lonęli, rzadko który uszedł Hdr Wołoski Cenled z swo-iemi ludźmi uciekł który iako słychać że gdzieś zaskoczony y na pal wbity , w obozie ledwo 6,000 zostało człowieka,, y to w takim hałasie y trwodze że Hetmani żadną miarą uhamować nie mogli, ledw o perswazjami Rotmistrzowi a Rotmistrze zaś Towarzyszów uspokoić mogli że wszrscy zaraz Hetmanów nieodbie-żeli. Nazaiulrz 19 7bra znowu woyska Pogańskie w pole wyszły, nasi też temże sposobem przed oboz wyia-chali y lam Pan Bog pomagał naszym, że przed się z większą szkodą Poganow aniżeli naszych do obozu ustąpić musieli. Obliczywszy to tedy nasi że ich ubywa a bardzo mało zostaie, posiłku się mskąd uie spodziewają, prochu, ołowiu, y żywności wszystkiego omal, obaczywszy tedy Panowie Hetmani nad upewnienie Hospodarskie o małym woysku Tureckim, a tu się u-