B574 8
06

94 FRANCISZEK KRZYSZTAŁOWICZ

Różnice, występujące zależnie od odmiany grzyba (Tr. endothrix acu-minatum, crateriforme, v.olaceumj, są bardzo nieznaczne i trudne do roz poznania golem okiem. Dopiero badania mikroskopowe włosów, a względnie hodowle rozstrzygają sprawę.

Choroba przebiega bez przykrości dla chorego, który skarży się tylko na lekkie swędzenie. Nie powikłana p^vzez ziarenkowce ropne, nie sączy i nie ropieje, a pozostaje w całym przebiegu suchą. Ta postać grzybicy, pojawiająca się pi awie wyłączn e na głowach azieci, ustępuje sama przez się między 14 a 18 rokiem życia, rzadko około 20-go. Ale ustępując, pozostawia tu i ówdzie zupełny brak pojedynczych włosów skutkiem drobnych blizn na

Rys. 35. Postać głęboka grzybicy skóry nie-owłosionej, a częściowo owłosionej.

zajętej grzybem tarczce. Odmiany grzybka strzygącego, wywołującego tę postać, należą do grupy grzybów wewnątrz - włosowych, znajdowanych tylko u ludzi (typus hu-manus).

W skórze owłosionej głowy mogą się pojawiać i postaci ropiejące, głębsze, wywołane przez grzyby grupy zewnątrz-wło-sowej, Przeważnie spotyka się je u dzieci w postać’ liszacowatej, zapaleń torebek włosowych (folliculitis), ropnych zapaleń skóry. (Rys. 35). Naogół jednak te postaci w skórze owłosionej na głowie są rzadkie, o wiele częściej spostrzega się je na brodzie u dorosłych. W ostatnich czasach podczas i po wojnie znajduje się coraz więcej wzmianek o pojawianiu się grzybic n-etylko brody, ale i skóry owłosionej głowy (BOTELLI 1915, LEHMANN 1918, AR2T 1920).

Grzybień brody (figówka grzybkowa, t, ichophytiasis berbae, sycosis łrichophytica).

Figówka może się pojawiać na brodzie i wąsach u dorosłych w bardzo różnej postać i. Najpowierzchownitjsza jest postać, podobna do opisanej na głowie dzieci: skóra zaczerwieniona i pokrywająca się łuskami. , tarczk' zazwyczaj okrągłe lub owalne i najczęściej liczne, rozszerzające się na obwodzie, a ustępujące w środku. Grzyb znajduje się w tych przypadkach w łuskach, a nie we włosach (sycosis superficialis trich. sicca).

Drugą postacią jest figówka liszajcowata (syc. trich. impetigiformis) ■ strupy liszajcowate, nierzadko pierścieniowate, ułożone kolisto na skórze obrzękłej, zaczerwienionej i sączącej, stąd tak wielkie podobieństwo dc liszajca zwyczajnego (i mpetigo streptogenes). W otoczeniu zaś strupów spostrzega się najczęściej pącherzykowate wzniesienia naskórka, wypełnione cieczą męt-