B574 824

112 FRANCISZEK KRZYSZTAŁOWICZ

botników, pracujących na brzegach wód stojących, w wodzie lub w ziemi, dlatego przypuszczają, że na trawach tamże rosnących znajduje się pouiie-niony grzybek, a nawet możliwe jest pośrednictwo kłujących owadów (simu-lium, culex, acan.th.ia).

Zmiany w skórze występują najpierw na policzkach, nosie, czole, ustach, karku, skąd przenoszą się na przedramiona, kończyny dolne i piersi. Początkowo powstają plamy różowawe, drobne, które rozszerzają się powoli i zlewają. U Europejczyków barwa ich jest zazwyczaj rózowawa, u ras ciemnych żółtawa lub szarawa, zmienia się jednak z czasem u pierwszych i drugich w barwę niebieskawa lub mniej lub więcej wybitnie fiołkową. Plamy pokryte są zawsze drubnemi białemi łuseczkami i przedstawiają się u tego samego chorego w różnej barwie. W przypadkach dłużej trwających, uporczywych sprawa zająć może błony śluzowe jamy ustnej, żołędzi, napletka lub sromu niewieściego.

Wykwitom tym towarzyszy zawsze znaczne swędzenie. Drugi okres cho-rooy stanowi odbarwianie się skóry, powstające bardzo powoi’ (pseudo-viti-ligo) od środka plam ku obwodowi.

Leczenie wykwitów świeżych jest łatwe, zapendzlowanie nalewką jodową wystarcza do ich usunięcia; na wykwity dłużej trwające użyć trzeba środków działających energiczniej (sublimat, chryzarobina).

Prócz tego opisano przypadki nieco odmienne: DARIER spostrzegał u przybysza z Ekwadoru plamy, przybierające wygląd łuszczycowaty, z których BO-D1N wyhodował grzyb, podobny do woszczyny kur (lophophyton gallinae).

Opisano rówrioż pod nazwą: p > n t a meksykańska schorzenie skóry zakaźne, w postaci plam białych i czarnych, podobnych do wykwitów Caraate, a w których znaleziono grzyb trichophyton pictor (BLANCHARD).

2 Tokelau czyli Tinea imbricata jest to grzybica, two-ząca w po-wi :rzchni skóry kokardy i koła współśrodKowe i sprawiająca barazo silne swędzenie.

Przyczyną jest grzyb, rozwijający się w siatkę nitek, zabarwionych barwnikiem żółtozielonym dzielących. się podobnie jak grzyb strzygący (trichophyton), grzyb ten nie zajmuje jednak nigdy włosów, lecz tylko powierzchowny naskórek.

Grzybica ta jest znana od dawna na wyspach Oceanu Spokojnego, w południowych Chinach, w Indo-Chirach i prawdopodobnie w środkowe¹ Bra-zylji. Jest bardzo zaraźliwa w okolicach,, w których mieszkańcy nie noszą ubrania; zjawia się u osobników w różnym wieku — rzadito u dzieci poni żej 10 lat.

Po 10-dniowym okresie wylęgania grzybica występuje jako plama brunatna, złuszczająca się, która rozszerza się na obwodzie w koła współśrod-kowe, gdy tymczasem części środkov^re mają pozór skóry prawidłowej. Gdy powstaje kilka takich wykwitów z kilku kołami, stykającemi się ze sobą,