Magazyn6
1301

j05

BONY (BILETY) SKARBOWE — BORTKIEWICZ WŁADYSŁAW

tych bonów wynosił: w r. 1924 — 21 mil jonów zł, 1925 — 67 milj. zł, 1926 — 46, 1927 — 21, 1928 — 4, 1929 — 4, 1930 — 0,1; w r. 1933 skarb przystąpił ponownie do emisji bonów skarbowych. Emisję bonów oki tślono na 200 mil jonów zł; wypuszczono je w dwóch serjach płatne po 3 miesiącach z oprocentowaniem 4^2 w stosunku rocznym i po 6 miesiącach z oprocentowaniem 6 w stos. rocznym. Bony są papierem pupilarnym, przedawniają się w dziesięć lat od dnia płatności. Obieg ich wyniósł w r. 1933 — 108 milj. zł., w r. 1934 — 199 miljonów zł. Ustawą z r. 1935 maximum emisji podniesione zostało do 300 milj. zł. Obieg na 31. XII. 1935 wynosił 2q6,3 milj. zł.

Literatura: AUix E.: Trailł ćlementaire de science des financcs et de Ugislation finandbre franęaise. Pari* 1931.-- Conrad J.: Finannuissenschaft. Jena 1923. — Englia K.: Finanzwissen-schaft. Briinn 1931. — Handbuch der Finanzwissenschaften. 3 t. Tilbingen 1926—20. — Heckel M.: Lehrbuch der Finanz-wissenschaften. Leipzig 1907. — HandwOrlerbuch der Staats-wissmschaften. Jena 1929.— Kirkaldy A. H^r.s British Finance during and after the War 1914—1921. London 1921. — R&phe W.: Finanzwissenschaft. Berlin 1929.— Rybarski R.: Nauka o skarbowofci. Warszawa 1935. — Tenneńbaum H.: Struktura gospodarstwa polskiego, t. II. Kredyt. Warszawa 1935. — Ter-halle F.: Finanzwissenschaft. Jena 1930. — Weinfeld /..* Skarbowoić polska. Warszawa 1935.

Józef Świdrowski.

łówstwo. W gospodarstwie światowem zaznacza się udział B. produkcją ryżu, trzciny cukrowej, kawy, palmy sagowej i kokosowej, uprawą kauczuku oraz wydobywaniem węgla kamiennego i oleju skalnego. Wywóz korzysta z portów Balik Papan i Parakan.

Orm.

Bornholm.

Duńska wyspa na Bałtyku, 40 km na płd. od Szwecji, 588 km² pow., pozostałość potrzaskanej i zatopionej części skandynawskiej płyty granitowej. Płn. część wyspy granitowa, wznosi się stromą 100 m ścianą nad poziom morza, część płd. zbudowana jest ze skał kambryjJcich i sylurskich oraz piaskowców i wapieni jurajskich i kredowych. Najwyższe wzniesienie 161 m. Eksploatowany jest granit i glinki (przemysł porcelanowy). Niema wiosek, tylko miasteczka ze staremi okrągłemi kościołami. W średniowieczu gniazdo korsarzy. Mieszkańcy w liczbie 46 000 (1930) zajmują się uprawą roli, hodowlą bydła (owiec), rybołówstwem i żeglarstwem. Główne miasto Rónne 10537 "i. (i93°)-

Kob.

Borneo.

B. zajmuje powierzchnię 731 500 km², liczy 2*/₄ milj. mieszkańców, wchodzi w skład posiadłości holenderskich (536 638 km², 1 822 000 mieszkańców) i brytyjskich. B. jest największą, słabo rozczłonkowaną wyspą archipelagu Sundajskiego. Tektonicznie reprezentuje ona granitową i krystaliczno-łupkową skibę, która w wyniku sfałdowania przecięta jest dwoma mało jeszcze zbadanemi łańcuchami, zbudowa-nemi ze skał paleozoicznych i kredowych. Na wybrzeżach wyspy pojawiają się osady trzeciorzędowe i alluwjalne. Góry B. silnie zalesione wznoszą się ponad 2 000 m (kulminacja Kinabalu 4120 m). Tropikalny charakter opadów i monotonja termiczna warunkują równikową bujną roślinność w nizinach. W miarę wznoszenia się ginie las dziewiczy, a pojawiają się hale z florą subalpejską. Wybrzeże bagniste, malarycz-ne zajmuje las mangrove. Fauna o typie wschodnio-azjatyckim. Ludność malajska Ludni się w głębt łowiectwem i częściowo rolnictw* m, na wybrzeżu przeważa rybo

Bortkiewicz Władysław.

B. urodził się 7. VIII. 1868 w Petersburgu, um. 15. VII. 1931 w Berlinie. Pochodził z polskiej rodziny i przez całe życie, mimo stałego pobytu zagranicą, nie zapomniał o swej polskości. Studjował na Uniwersytetach w Dorpacie i Petersburgu. W r. 1895 habilitował się na Uniwersytecie w Strasburgu, gdzie pracował pod kierownictwem Lexis’a i Knappa. Tam poznał i zawarł serdeczną przyjaźń ze znakomitym statystykiem rosyjskim, A. A. Czuprowem. Wykładał z początku w Getyndze. Powrócił jednak do Rosji i objął wyższe stanowisko w Ministerstwie Komunikacji. W latach 1899—1901 wykładał w Petersburskiem Liceum Aleksandrowskiem. W r. 1901 został powołany na katedrę ekonomiki 1 statystyki na Uniwersytecie Berlińskim. W r. 1920 został mian< wany profesorem zwyczajnym na tym Uniwersytecie. Przez 42 lat swej piacy naukowej odznaczył się jako wybitny ekonomista i jeden z najlepszych statystyków.