Magazyn6301

147

ORDYNACJA PODATKOWA — ORESMIUS NICOLAUS

t. j. zaszły okoliczności faktyczne, uzasadniające w myśl materjalnego prawa podatkowego prawo nałożenia podatku, drugie — 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłyną! termin płatności. Przerwa przedawnienia ma miejsce tylko przy przedawnieniu ściągania, powstaje w razie odroczenia płatności, rozłożenia na raty łub przedsięwzięcia czynności egzekucyjnej. Przedawnienie biegnie na nowo od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin odroczenia, płatności ostatniej raty, lub dokonano czynności egzekucyjnej.

Ordynacja reguluje odpowiedzialność: a) spadkobierców za podatek, wymierzony spadkodawcy, odsyłając w tej mierze do przepisów prawa spadkowego;

b)    nabywcy majątku osoby prawnej za podatek dochodowy, wymierzony tej osobie;

c)    członków rodziny za część podatku dochodowego, odpowiadającą ich dochodowi, doliczonemu do dochodu głowy rodziny;

d)    członków rodziny, nabywających od płatnika źródła jego dochodu za podatek dochodowy od dochodu z tych źródeł; e) członków rodziny za podatek od lokali, należny od najemcy; f) nabywcy nieruchomości za podatki realne; g) użytkowników i dzierżawców nieruchomości za podatki realne, — oraz rzeczową odpowiedzialność nieruchomości za podatki realne i ruchomości, należących do przedsiębiorstwa, za podatek obrotowy.

Przepisy karne zawierają sankcje karne za „przestępstwa podatkowe", polegające na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie podatków lub na obejściu albo niewykonaniu przepisów ordynacji lub nakazów i zarządzeń władz podatkowych, oraz postanowienia proceduralne, oddające wymiar kary w I instancji w ręce urzędów skarbowych, a gdy chodzi o wymiar kary aresztu — sądom. Od orzeczenia karnego, wydanego przez władzę skarbową może strona, wedle swego wyboru, wnieść odwołanie do władzy skarbowej II instancji, albo też zażądać skierowania sprawy do sądu w myśl art. 640 i nast. k. p. k.

Znaczenie ordynacji podatkowej leży przedewszystkiem w zapoczątkowaniu ujednolicenia postępowania administracyjnego w zakresie skarbowym; za tym pierwszym krokiem ustawodawczym powinny przyjść dalsze, uzupełniające przepisy ordynacji i rozciągające ją na dalsze dziedziny postępowania skarbowego. Poza postępowaniem celnem, mającem specyficzny charakter, wszystkie inne sprawy podatkowe winny toczyć się wedle jednolitej procedury i niema istotnych przeszkód do stworzenia takiej procedury przy wzięciu ordynacji za punkt wyjścia. Niejednolitość ter-minologji, postępowania w zakresie środków prawnych, postępowania dowodowego i t. p. winna i może być bez większych trudności usunięta. Ujednostajnienia domagają się też i kwestje wznowienia postępowania (po doprowadzeniu postanowień ordynacji podatkowej do zgodności z postępowaniem ad-ministracyjnem), a zwłaszcza kwestja przedawnienia, która w ustawodawstwaoh nie-mieckiem i austrjackiem była uregulowana jednolicie specjalnemi przepisami, a obecnie podlega — poza ordynacją — przepisom różnych ustaw podatkowych, a w niektórych wypadkach jeszcze niejednolitym przepisom zaborczym. Ustawodawstwo podatkowe po ordynacji częściowo tylko wykazuje tendencję do ujednostajnienia procedury na podstawie ordynacji. Wyraźnie rozciągnięte zostały przepisy ordynacji na podatek specjalny od wynagrodzeń, wypłacanych z funduszów publicznych, przepisy zaś karne ordynacji na podatek od uboju. Ustawa o ulgach inwestycyjnych nawiązuje do przepisów ordynacji, zawiera jednak szereg przepisów proceduralnych odmiennych od ordynacji i używa terminologji niezgodnej z ordynacją. Dwa wielkie działy daninowe, opłaty stemplowe i podatek od spadków i darowizn, zostały związane z ordynacją tylko w bardzo szczupłym zakresie. Zupełne włączenie przepisów proceduralnych, dotyczących tych danin, do systemu ordynacji winno być uważane za pierwsze i najpilniejsze zadanie kodyfikacyjne w dziedzinie postępowania skarbowego.

Literatura: Margulies L. S.: Ordynacja podatkowa. Komentarz-

Warszawa 1935. — Popiel i Monderer: Ordynacja podatkowa.

Warszawa 1937. — Iłoeenkranz AOrdynacja Podatkowa.

Warszawa 1937. — łłozmarin Si.: Obowiązek podatkowy.

Lwów 1935. — Runcetric* M l.: Ordynacja podatkowa. Warszawa 1935.—- W^infeld i.: Daniny. Warszawa 1937.

Józef Pomianowski.

Oresmius Nicolaus.

Nicole Oresme, kapelan Karola V, biskup I ,isieux, żył w latach 1320—1382 i był jednym z wybitniejszych pisarzy Francji

10*