Magazyn65901

347

któryby przynajmniej kilku z jćj dziś przez u szlachetnienie tak licznych oamiar. nie posiadał: kwitnie w kwietniu i maju.— [Prunus Ceraeus. Lin.].

Owoce WUni kwainśj lub wiłnie kwaine— fructus Ce-rasorum acidorum suszone, w odw.irze są wybornie chłodzącymi, prze-ciwżółciowymi i lekko roiwalniającymi; woda Wiini czarnych— a-qua Cer aorum ni gro rum odkroplona wraz z pestkami i zawierająca kwa? sinny, bywa przepisywaną jako uśmierzającą drażliwośó błon; a li-posok wiiniowy— gummi Cerasorum wykwitający na pniach, używa się zwykle po lćkarniach zarówno . arabskim

Gat. 2. W. Wawrryuowiśń [C. Laurocerasus Loisl.], także wawrzynoliścią i Laur^jliwem lub Laurotoiśnią mianowana. W. t. 51.— Krzew 6—10’, lub drzewo 25' i wyższe;

0    gałęziach odstających i ^zan. czarnych, pędach zaś zielonych

1    kredowanych a nagich zarówno z resztą rośliny. Liózie ma zawszezielone, 2stronne, krótkoogonkowe, podługowate, lę-pokończyste, 3—7" i 1 '/₂ — 3’", w podwiniętym brzegu odlegle- i drobno - piłkowano, nagie, bardzo-tęgo skórzaste, z wierzchu żywozielone i mocno lśnące, a spodem bledsze i ku podstawie z Iną lub 2raa parami gruczołów. Grona kątowe , wzniesione, zaledwie długości liści, wielokwiatowe; kw^Tiaty drobne i białe, na krótkich a ogrubnich szypułecz-kach; kielicha dzwonkowatego łatki tępe i całobrzcgu , a pręcików 20. Owoce jajowe, zaostrzone, wielkości trześni, czarne, niezbyt soczyste lecz słodkie; z pestkę jajową i kolczystą.— Pochodzi pierwiastkowo z Azyi mniejszej, dziś jednak zdziczała powszechna w całej Europie południowej, a przyswojona po ogrodach w Anglii, u nas zaś tylko po szklarniach; kwitnie w kwietniu i maju.— [Prunus Laurocerasus. Lin.].

Lókarjk^.ń są Hicie W^torzynowiini— folia Laurooera-si, nader okwitujące w kwas sinny, ilużące do otrzymania wody fVa-wrzynowiini— qqun Laur ncerasi, jak najpowszechniej przepisywanej — w kurczach, w drażliwośri zapalnych chorób zwłaszcza dróg oddechów ych, oraz nerwu współczulnego; także w stwardnieniach gruczołów i Ł p.

Gat. 3. W. Kaciirpko- [C. Padus Dec.], od Jiwnych TrzcJhią gr^niabtą, a od ludu Czeremchą lub Korcipką mianowana. Hay. 4. t. 40.— Krzew 10—15’, lub czasem drzewo 20 — 30' wysokie; z korą na pniu cisą, na gałęziach młodszych ciso-czerwoną z białawemi lub żółtawo-szarawemi gdzieniegdzie brodaweczkami, a na pędach omszoną. Z liśćmi na ogonkach 2 — 3gruczołowych w górnym końcu, jajowatymi lub przewrotniejajowato - elliptycznymi, krótko - kończystj mi w podstawie zwężonćj tępymi lub prawie sercowatymi, 3—5" i 1 '/*—2nieco pomarszczonymi, nagimi, gęsto i OBtro a czasem prawie 2 razy piłkowanymi, najniższymi na pędach zawsze mniójszymi i tępymi; o przylistkach równowązkich.

*