38
Kozy
Nr. 51
Większość kóz alpejskich sarniej odmiany posiada rogi lekkie pałąkowato wygięte. Istnieje wszelako również wiele kóz tej odmiany bezrogich. We Francji nie prowadzą selekcji na bezrożność, lecz często koźlętom rogi przypalają.
Sierść na ogół krótka z wyjątkiem partii grzbietowej, gdzie występuje włos dłuższy, również na udach, a u capów na szyi. Umasz-czenie brunatne, względnie rdzawo - bure z czarną pręgą, ciągnącą się wzdłuż grzbietu. Pyszczek, wewnętrzna strona uszu i ich brzegi, przednia część piersi, barki, kolana, śluzawica, rogi i racice — ciemne.
Istnieją właściwie dwie pododmiany tych kóz — jaśniejsza i ciemniejsza.
Kozy alpejskie odmiany sarniej stanowią typ zwie-
zy -owosc. rZą£ górskich w całym tego słowa znaczeniu.
Dzięki pięknej budowie i wydajności mlecznej, odmiana sarnia zdobyła sobie licznych zwolenników.
Kozy tej odmiany sprowadzano również i do naszego kraju pod nazwą kóz z Pinzgau.
2) Koza saaneńska.
Koza saaneńska, zwana również saanentalską (Weisse Rozpowszech- Saanenziege, Variete blanche de Saanen) pochodzi z domenie. liny Saan (Szwajcaria, kanton berneński). Hodowla tych kóz stanowi źródło dochodów mieszkańców tej
miejscowości.
Kozy saaneńskie cieszą się w całej Europie dużą popularnością. Były one importowane i do naszego kraju w większej ilości, niż inne odmiany kóz alpejskich. Największy import tych kóz odbywał się od dłuższego czasu na teren poszczególnych krajów Rzeszy Niemieckiej, skąd znów wędrowały one na wschód. Dzięki nadmiernemu zapotrzebowaniu na kozy saaneńskie sprytni hodowcy tych kóz rozpoczęli naprędce produkować białe kozy bezrogie pod nazwą saaneń-skich, które wiele straciły na swej wydajności i zaletach gopodar-skich. Już swego czasu prof. E. Ziirn zwracał uwagę hodowców kóz na niepraktyczność importowania kóz z doliny Saan, gdyż według zdania tego specjalisty kozy z Saan są zbyt wydelikacone, ciężko się aklimatyzują.
Kozy saaneńskie bywają białej maści. Niemniej jed-Maść i bez- nak występuje niejednokrotnie ciemna pigmentacja u rożność. tych kóz na skórze w postaci małych plamek w okolicach grzbietowych, na nozdrzach oraz wymieniu. Szczegół ten niektórzy hodowcy uważają za jeden z dowodów prawdziwości pochodzenia tych kóz od osobników, wywodzących się od kóz rasowych z Saanen.