46
Kozy
Nr. 51
Francji za przeciętne dla tych kóz. Ponadto mleko kóz bearnskich ma odznaczać się stosunkowo dużą zawartością tłuszczu. Wskutek powyższych zalet kozy bearnskie są chowane we Francji głównie w charakterze karmicielek dzieci (R. Caucurte).
Według źródeł francuskich kozy bearnskie mają być często eksportowane do innych krajów europejskich. Przypuszczać wszelako należy, że eksport tych kóz jest nieznaczny, nie spotyka się ich bowiem w krajach środkowoeuropejskich.
4. KOZY KRAJÓW POŁUDNIOWYCH.
Tł
O
r~
(/>
BIBLIOTEKA JO
r rp /)
Pod tym, zresztą dość ogólnikowo brzmiącym nagłówkiem rozpatrzyć wypada grupę kóz typu mlecznego, odrębnych w swej budowie od poprzednio opisanych. Kozy te są chowane i zostały ustalone w krajach śródziemnomorskich, sięgając aż w głąb lądu afrykańskiego.
Zewnętrznie odznaczają się one przeważnie obwisającymi uszami i tendencją do garbatej linii nosowej. Niektóre z nich mają wysuniętą dolną szczękę, brak brody sierstnej, cienką skórę, delikatniejszą od poprzednio opisanych budowę.
Do grupy kóz południa typu mlecznego należy zaliczyć: kozy maltańskie, mursyjskie, nubijskie, mamberskie.
a) KOZY MALTAŃSKIE.
Na południu Europy i w północnej Afryce można napotkać duże w stada kóz, które najczęściej nazywają maltańskimi. Jednakże tylko niewielka ilość tych zwierząt zasługuje na powyższą nazwę, inne stanowią produkt mieszany.
Typowa koza maltańska ma zgrabną głowę, wydłu-Wzorzec. żony pyszczek, uszy obwisłe z zagiętymi końcami, oczy brunatne z niebieskawym odcieniem (jak u gazeli); ani rogów1), ani brody nie posiada. Szyję ma długą, tułów wydłużony o równej linii grzbietowej i głębokiej piersi. Nogi ma cienkie i niskie. Wysokość w kłębie waha się od 60 — 70 cm. Waga 30 — 40 kg. Skóra cienka, sierść na głowie i nogach bardzo krótka, dłuższa na szyi, a najdłuższa na tułowiu (od 15 do 20 cm). Wymię pełne, zaokrąglone. Maść różna, najtypowsza rdzawo - brązowa, gniada lub żółtawa.
Jako wady uważa się: grubą sierść, brodę, obwisły zad.
Kozy maltańskie pochodzą z wyspy Malty, skąd w wielkich ilościach wywożono je do północnej Afryki, w szczególności do Alge-ru i Tunisu.
Wydajność kóz maltańskich w państwach południo-Użytkowość. wych jest wprost zdumiewająca. Natomiast zwierzęta te, wychowane w naszych warunkach, są daleko mniej