page0061

— 59 -

w mojej niebytu ości zarządzajże domem i gospodarstwem, jakby ja sam.

Chłopak niezmiernie się przeraził, nie-wiedząc azał podoła tak trudnym obowiązkom, chciał zrobić jakieś przedstawienie; ale ojciec pocałował go w czoło, siadł na wóz 1 pojechał.

Staszek z razu bardzo trwożliwie wziął ■się do pracy, bo niewszystko wiedział, jak być powinno, ale wkrótce nabrał odwagi, powtarzając sobie: tak się memu ojcu podobało, niechże i tak będzie.

Gospodarował więc gorliwie; w każde miejsce zajrzał, starał się o niczem nieza-pomnieć, i tak się wprawił, że już weale niepopehnal takich błędów jak z początku.

Podróż ojcowska przewlokła się do kilka miesięcy; gdy wrócił a obszedł naprzód koło domu, potem koło bydła, nakoniec zajrzał w pole, ucieszył się, gdyż wszędzie zastał dobry ład i pilność. Nawet i w okolicy przebąkiwali sąsiedzi: >aki ojciec, taki syn—i wskazywali Staszka za przykład synom swoim.

Ojciec uściskał syna i oddał mu pochwalę, że tak dobrze gospodarował.

—Ałeż mój ojcze—rzekł Staszek—cóż