page0067

57

żeby nie był icb orędownikiem u stóp Przedwiecznego, tak jak był ich obrońcą, od wszelkiego ziemskiego ucisku. Więc w kaplicy Piotra i Pawła na Wawelu, gdzie pochowano biskupa, prostaczkowie modlili się długo do niego o przyczynienie do Niebieskiego Ojca.

Minęło lat sto ośmdziesiąt ośm, kiedy przy restauracji kaplicy przypadkiem grób biskupa Prandoty odsłonięto, a wnet gruchnęła wieść po mieście, że z doskonale zachowanych zwłok cudowna woń się rozchodzi. Zbiegli się chorzy i nieszczęśliwi i me jeden niespodziewanej doznał ulgi. Zasiadający na ów czas biskupią stolicę Zbigniew Oleśnick’ uroczyste odprawił nabożeństwo, a szczątki poprzednika schował napowrót du grobu z napisem:

Błogosławiony Jan Prandota biskup Krakowski zmarły 1266.

Przytem polecił spisywać doznane od wielu przy grobie cuda. Spisywano je przez lat jedenaście, a rękopism do dziś dnia przechowany w kapitule Krakowskiej. Lubo więc nie wyniesiony na ołtarz Prandota, pozostał w pamięci i sercu ludu, jako jeden z patronów Polski.