page0092

»

HETMAN WIELKI KORONNY.

W grubej żałobnej szacie siedziała pani Tarnowska wojewodzina Krakowska, przypatrując się ze smutkiem dziecięciu, całem drobnem ciałkiem swojem zanurzonemu w pieluszki i leżącemu na jej kolanach. Był to syn jej najmłodszy Jaś, co niedawno zostawszy sierotą po ojcu, teraz jeszcze stracił mamkę i ciężko tę stratę przecho-rował.

Pozbawiony bowiem raptownie właściwego niemowlęcej organizacji pokarmu, dostał szpetnych po ciele wyrzutów, znędzniał i nad podziw zostawał drobnym, tak, że już wydawało się jakoby śmierć co chwila zabrać go miała. Próżno