190 TARŁOWIE.
zmarły, wojewodą ruskim i hetmanem wielkim koronnym (1573), zostawiając czterech synów i tyleż córek *)• Obie Tarłowny, Herbur-towa i Jazłowiecka, po śmierci swego stryja Pawła, wojskiego lwowskiego (w połowie 1553), jako jego synowice, procesują się o spadek po nim w mieście Lwowie i jego ziemi z drugim swoim stryjem, Gabryelem, krajczym królewskim i starostą chełmskim, oraz z braćmi, Janem starostą pilźnieńskim i Mikołajem Tarłami, synami zmarłego Jana, krajczego koronnego 1 2 3 4). Można byłoby się domyślać, iż to są córki naszego Jana, który mimo swego podczaszo-stwa i po śmierci stale bywa wspominany krajczym stołu królewskiego lub koronnym; nigdzie wszakże w dojrzanych aktach sądów lwowskich Anna i Elżbieta nie są wprost nazwane jego córkami, wyjawił to dopiero mistrz Czuj Sambor, panegirysta krakowski. Krajczy Jan wyposażył swe córy gotówką. Podczaszy królestwa miał jej tyle, iż mógł z niej wesprzeć pożyczką 800 złp., ale na krótki tylko termin, X. referendarza w. koronnego, kanonika krakowskiego, Jakóba Uchańskiego, zaufanego widać swego przyjaciela (w lutym 1550)5). Ostatnia to jest o nim żywym wzmianka. Przedostatni zaś występ jego doczesny przypadł we Lwowie u sądu kościelnego w sprawie również majątkowej: w konsystorzu arcybiskupim, za oficyalatu mistrza Jana Tucholi, poświadcza odbiór 44 grzywien srebrnych i 3 łutów wagi lwowskiej, licząc po 9 zł. każdą grzywnę srebra, należnych sobie z testamentu ś. p. swego brata, X. biskupa Stanisława (21. VI. 1549). Bez obligu wszakże ich nie dostał. Podczaszy królewski i starosta pilźnieński musiał się przytem zobowiązać wobec egzekutorów testamentu, X. Piotra Starzechowskiego arcybiskupa i swego brata Pawła, wojskiego lwowskiego, iż przyjmuje nieokreślony bliżej dług ujerzego z Jazłowca. starosty czerwonogrodzkiego z przed lat trzech, i obu egzekuto-
ł) Zamążpójście córek krajczego, wskazane w Herbarzu Polskim A. Bonieckiego VII [Warszawa 1904], 258 (ob. wyżej w Części I, 299) i II [1900], 219; tamże i urzędy obu Jazłowieckich, ojca zaś Mikołaja, który się pisał Monasterskim z Buczacza, dziedzina — w Acta Castr. Leopol. T. 24 str. 548—551 z 15. II. 1546, gdzie zeznanie długu tegoż 300 zł. Pawłowi Tarle z Sczekarzo-wic, wojskiemu lwowskiemu, zapisanych na wsiach Popowcach i Hrechoro-wicach; miał mu go zwrócić zaraz w maju na św. Stanisław.
) Acta Castr. Leopol. z r. 1553 i 1554 w T. 28 str. 456 i następn., 468
(ostatnia w tym tomie) i T. 30 (ciąg dalszy t. 28) str. 469 i następn., 855—6,
975—6 (sam koniec).
*) T. Wierzbowski, Uchańsciana T. V. Jakób Uchański arcybiskup gnieźnieński 1502—1581 (Warszawa 1895), 654 z przyp. 3 i 4 (z metr. koron.). Dług swój Jan Tarło odebrał przed 6 sierpniaow. r.