page0095

85

sza jest doskonałością całości i doskonałością części. Jest więc wszędzie, nie według całości swej potęgi, której nie wykonywa cała w każdej części organizmu: tu ona oddycha — tu się porusza, tam myśli; lecz jest wszędzie według całości swej istoty.¹)

A ponieważ jej poloty przenoszą ją ponad czas i światy stworzone, w tajemnicze i niezmierne kraiiy przeszłości i przyszłości, a nawet możliwości, nie opuszczając jednak ma-teryi, którą ożywia; tedy można powiedzieć z Doktorem Anielskim, że raczej dusza zawiera ciało, aniżeli ciało duszę. „Ma gis anima con-tinet corpus et facit ipsum esse unum, quam e converso²).

Dusza jest w najwyższym stopniu czyn na. Do jej istotnych przymiotów należy zd o 1-ność morfologiczna t. j. zdolność budowania ciała za pomocą materyi w pewnych granicach, stanowiących formę organizmu ludzkiego. Ona nietylko ożywia ciało, lecz je utwarza. Bo według nauki kościoła Bóg stwarza duszę w chw/li jej (wlania) połączenia z ciałem. Stąd ten aksyomat: Creando in fund i tur. infun-dendo creatur.

Duszy ludzkiej nie stwarzają rodzice, lecz Bóg, bo ona nie może być produktem ani ciała ani dnszy rodziców Jako prosta i duchowa, du-

¹) S. T. I. p. qu‘ 76 art. 8.

²) S. T. I. p. qu. 76 art. 3.

http://rcin.org.pl